mind the Rexona

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2007
Χτες ήμουν στις καλές μου και ευχόμουν στον κόσμο να πάει διακοπές και να περάσει καλά και εμείς να χαρούμε την άδεια Αθήνα. Το γρουσούζεψα όμως, γιατί δεν πέρασε ένα 24ωρο και άρχισα την γκρίνια.
Διάβαζα σήμερα στις ειδήσεις του in.gr για την ταλαιπωρία του κόσμου με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, επειδή έχουν αραιώσει τα δρομολόγια και καλά λόγω Αυγούστου. Το θέμα όμως είναι ότι ο κόσμος είναι πολύς.
Το ζω και εγώ αυτό: πάω σε εκείνο το ρημαδομετρό και βλέπω το πινακάκι να γράφει 7-10 λεπτά αναμονή και αρχίζω τα.... ισπανικά. Περιμένεις περιμένεις, μαζεύεται ο κόσμος της 'άδειας΄ Αθήνας και μόλις σκάσει μύτη το τρένο, γίνεται το τέλειο έγκλημα. Ήθελα μόνο να πιάσω στα χέρια μου εκείνη που με το γλυκανάλατο ύφος μάς λέει please mind the gap... Αμα πέσεις στα χέρια μου, έχεις να φας ένα γκαπ....
Και περνάμε στο βαγόνι (και σόρρυ αν τρώτε τώρα που διαβάζετε): Εδώ έχουμε το απόλυτο fashion show, αλλά σε ταινία επιπέδου 'ο ταμτάκος στο ναυτικό'. Μου έμαθαν όλοι την παντόφλα και το αμάνικο. Εντάξει! εντάξει! Ας μην γίνομαι ρατσιστής. Συγγνώμη. Όλοι έχουν δικαίωμα στο αμάνικο και στη σαγιονάρα. Αλλά για εκείνο το Rexona, κανείς δεν άκουσε τίποτα?
Τι έλεγα? Α ναι. Τα δρομολόγια. Έτσι που λέτε. Σου λέει πήγε Αύγουστος, άδεια η Αθήνα. Αδειο είναι το κεφάλι τους, βασικά, αλλά τα έχουμε πει χιλιάδες φορές. Μηδέν επαφή με την πραγματικότητα. Και ανίκανοι και άχρηστοι. Ελπίζω μόνο να τους έχουν μιλήσει για το Rexona.

0 έδειξαν τα νύχια τους: