Στερεότυπα

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2007
Πήγα στη συναυλία της Δήμητρας Γαλάνη στο Θέατρο Βράχων. Ήταν η τελευταία της για το φετινό καλοκαίρι, παρέα με τον Γιώργο Καραδήμο και την Ελένη Τσαλιγοπούλου.

Δεν ξέρω πολλούς ανθρώπους που να μην αγαπούν την Γαλάνη. Που να μην έχουν τραγουδήσει τουλάχιστον ένα τραγούδι της. Που να μην μπορούν να αναγνωρίσουν αυτή τη φωνή. Που να μην έχουν χαμογελάσει και στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής τους με αυτό το γλυκό χαμόγελο. Για να είμαι ειλικρινής δεν γνωρίζω κανέναν.

Όπως επίσης δεν γνωρίζω κανέναν που να γράφει τραγουδάρες όπως το "Πάτα Σκανδάλη" και να το δίνει σε άλλον να το πει, γιατί του ταιριάζει καλύτερα.

Όπως επίσης δεν γνωρίζω καλλιτέχνη που να διατηρεί (εδώ και χρόνια!) ένα τόσο καλό προσωπικό site.

Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα. Ένα μάλλον κρύο βράδυ στο Θέατρο Βράχων, εγώ βρέθηκα εκεί ελαφρά ντυμένος. Όμως η Γαλάνη με ζέστανε. Όπως έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν. Μου ζέστανε την ψυχή, μου γέμισε το μυαλό με την εικόνα της, τις φωνητικές μου χορδές με τα τραγούδια της.

Ντάμα Κούπα λέγεται ο νέος της δίσκος, για όσους ενδιαφέρονται. Εκπληκτικό τραγούδι το Στερεότυπα.

0 έδειξαν τα νύχια τους: