Τιμητές των πάντων

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2007
Παρακολουθούσα τις προηγούμενες ημέρες -λόγω επαγγελματικής διαστροφής- το σίριαλ με τον τσακωμό ενός ζευγαριού 'επωνύμων'. Τσακωμός δε live: Όλα στη φόρα, όλα στην κάμερα με κάθε λεπτομέρεια. Μπροστά στα αδηφάγα μάτια των συνοδοιπόρων-νοικοκυραίων.

Και θυμήθηκε το ταλαίπωρο μυαλό μου τον πρωταγωνιστή του τσακωμού να βγαίνει σε κανάλι πριν από μερικά χρόνια για να μιλήσει για το θεσμό της οικογένειας. Ίδρωσε ο ταλαίπωρος να μας αποδείξει -τον ρώτησε άραγε κανείς;- πόσο καλός οικογενειάρχης είναι σε αντίθεση με τους πάσης φύσεως 'ανώμαλους'. Μέχρι και κανά δύο από αυτούς τους 'ανώμαλους' πλάκωσε στο ξύλο επειδή αμφισβήτησαν τα όσια και τα ιερά (αλλιώς ήθελα να το πω, αλλά ας είμεθα κόσμιοι).

Κι ύστερα ήρθαν οι μέλισσες...

Θα μου πείτε τι με κόφτει; Δεν με κόφτει, αφού δεν κόφτει τους ίδιους. Απλά με εκνευρίζει μια συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων: οι λεγόμενοι τιμητές των πάντων.

Κήρυγμα, κήρυγμα, κήρυγμα και στο τέλος ξεκατίνιασμα στο πεζοδρόμιο και στην πανταχού παρούσα κάμερα. Περάστε τώρα που σπαρταράει. Ελάτε να φάτε όλοι, το αφεντικό τρελλάθηκε και σκίζει τις σάρκες του.

Τιμητές των πάντων λοιπόν. Και η αξιοπρέπεια, μια παντελώς άγνωστη λέξη...

Αντε, για πιάστε το τηλεκοντρόλ να δούμε τι γίνεται παρακάτω...

ΥΓ Ευχαριστώ τον φίλο Γιώργο που έγραψε κάτι παρόμοιο στο δικό του space και ουσιαστικά μου έδωσε την ιδέα.

0 έδειξαν τα νύχια τους: