Περί χιονιού...

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008
Το καλό που έχει το χιόνι είναι ότι ομορφαίνει (και καλύπτει) την ασχήμια τούτης εδώ της πόλης.

Το κακό που έχει το χιόνι είναι ότι η ομορφιά του κρατά λίγη ώρα. Μετά γίνεται πρόβλημα με πολλές πτυχές. Ιδού μερικές κατά την ταπεινή μου άποψη:

  1. Η απόλυτη υπερβολή στα Μέσα Ενημέρωσης για το τέλος του κόσμου που ήρθε (και πάλι) και τους ταλαίπωρους ρεπόρτερ να στήνονται μέσα στο κρύο για να μας αποδείξουν ότι χιονίζει.
  2. Η απόλυτη βλακεία ορισμένων να κυκλοφορούν χωρίς αλυσίδες, προφανώς γιατί είναι σούπερ ατομάκια και ξέρουν καλύτερα.
  3. Η μέγιστη ηλιθιότητα όσων διαθέτουν jeep. Σου λέει, αφού έδωσα που έδωσα ένα σκασμό λεφτά για να το αποκτήσω σε λάθος χώρα, πρέπει να το βγάλω σαν το σκυλάκι να κάνει το πιπί του.
  4. Η ακατανόητη εμμονή των ηλικιωμένων να κυκλοφορούν στον πάγο. Νομίζω ότι τελικά έχει εξήγηση: πρέπει σώνει και καλά να επαληθεύσουν το ρητό ότι ο γέρος, ή από πέσιμο θα πάει ή από χέσιμο.
  5. Η γνωστή σαχλαμάρα των καρεκλοκενταύρων να μας πείσουν ότι το κράτος λειτούργησε. Δηλαδή να μας αποδείξουν ότι απλά έκαναν τη δουλειά τους. Το αυτονόητο είναι κατόρθωμα.

Αφού τελείωσα με την γκρίνια θα το παραδεχθώ: χάρηκα που χιόνισε και θα ήθελα να χιονίζει πιο συχνά.

Χάρηκα επίσης που η πονηρή ανηψιά μου πανηγύριζε που έχασε μερικές μέρες σχολείο ...άτιμο πλάσμα.!

Αντε και του χρόνου.

0 έδειξαν τα νύχια τους: