Ντόπα από κουτόχορτο

Δευτέρα 7 Απριλίου 2008
Tο εθνικό άθλημα σε αυτή τη χώρα είναι το «πέφτω από τα σύννεφα». Θυμάμαι κάποτε που όλοι έπεφταν από τα σύννεφα για τα παιδιά της διπλανής πόρτας που –εντελώς τυχαία- ήταν και εκτελεστές της 17Ν.
Κάπως έτσι έπεσαν ορισμένοι από τα σύννεφα με τους αθλητές της Αρσης Βαρών.
Και καλά, το παλικάρι που πάει στην Εκκλησιά, άντε να το δεχθώ δεν σου κάνει για εκτελεστής. Ούτε μπορούσες να πιστέψεις ότι ο οικογενειάρχης που «δεν είχε δώσει ποτέ δικαίωμα στη γειτονιά», θωπεύει παιδικά οπίσθια
.
Οι αθλητές όμως; Αφού την βλέπεις την κοπελιά ότι κοντεύει να βγάλει τρίχες στο στήθος. Σχεδόν μπερδεύεται και μπαίνει στις αντρικές τουαλέτες. Διαβάζεις ότι αθλητές πεθαίνουν στα 45 τους. Βλέπεις αλλοιωμένα πρόσωπα και σπυριά παντού. Δουλευόμαστε και μεταξύ μας;
Αλλα έτσι είναι. Κάποτε ο εθνικός προπονητής το είχε πει: «Ντοπέ είσαι αν σε πιάσουν». Σωστό. Αν δεν σε πιάσουν, δεν είσαι. Και ακούς και τον εθνικό ύμνο και σου τραβάνε και μια υποδοχή ηρώων και αποκτάς και μια αργομισθία στο Δημόσιο για το υπόλοιπο της (σύντομης) ζωής σου.
Αλλα αν σε πιάσουν; Απλά γίνεσαι ξεφτίλα. Όλοι μας.
Τουλάχιστον αφού το έχεις που το έχεις το μούσκουλο, βγες σαν άντρας να πεις «ναι ρε, είναι αλήθεια. Την πήρα την ντόπα μου.» Τι τα θες τα παραμύθια;

Ντόπα με κουτόχορτο τρώμε; Ε, δεν τρώμε...

0 έδειξαν τα νύχια τους: