Βlogoπαίχνιδο Νο1

Τρίτη 15 Απριλίου 2008

Έτσι είναι αγαπητοί. Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις. Είχα πει ότι δεν θα συμμετέχω σε blogοπαίχνιδα, αλλά με τόση καφρίλα γύρω μας, είναι διασκεδαστικά. Ασε που ξεφεύγεις κιόλας.
Λοιπόν, ακολουθώντας τη συμβουλή-πρόκληση του *P@n0s* φτιάχνω τη δική μου ιστορία με τραγούδια της αγαπημένης μου Αλκηστις. Μην φανταστείτε πολλά πράγματα. Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι το... τεχνικό. Link, copy, paste, ξανά link, ξανά copy, ξανά paste.
Tέλος πάντων. Καλή ακρόαση και καλό διάβασμα.
Και όποιος θέλει, ας συμμετάσχει. Με τραγούδια ε; Γιατί διαπίστωσα διάφορες παρασπονδίες (ονόματα δεν λέμε, bloggers δεν θίγουμε...)


Ξύπναγα πρωί, χαράματα.



Για μία από τα ίδια: Tρέξιμο, λογαριασμοί και δουλειά, άγχος ακρίβεια χρέη, δανεικά.



Για αυτό ήρθε νομίζω η ώρα να στο ζητήσω: Mην πας μια μέρα στη δουλειά σου, μην πας.



Στο ζητάω γιατί Είναι από χρόνια που λες, που έχω στο βλέμμα δυο ουλές.



Και αν πρέπει να πας δουλειά, καταλαβαίνω. Μήπως να πάμε στον Αδωνι για καφέ;



Έχω αναμνήσεις από εκεί. Απέναντι υπάρχει εκείνο το παλιό το σπίτι με το μωσαικό στο πάτωμα. Θυμάσαι; Τα πιο ωραία λαϊκά σε σπίτια με μωσαϊκά τα είχαμε χορέψει.




Και αν δεν θέλεις να πάμε για καφέ, ζήτα μου ό,τι θες. Πάρε με όπου θες.




Μου είναι αρκετό: Προλαβαίνω. Να σε βλέπω να γελάς. Ο κόσμος φτιάχτηκε για μας…

0 έδειξαν τα νύχια τους: