Η ουρά των highlander συνταξιούχων

Τρίτη 17 Ιουνίου 2008
Είχα την τύχη να περάσω από το σταθμό του Μετρό Συντάγματος, όπου λειτουργεί το γραφείο για τo Κτηματολόγιο. Πρώτη μέρα σήμερα και η εικόνα ήταν ειδυλλιακή: εκατοντάδες γέροι στην ουρά με χιλιάδες χαρτιά από τα 35 αγροτεμάχια που έχουν γράψει εξ' αδιαιρέτου στα 388 εγγόνια και ανίψια. Γκρίνια, διαπληκτισμοί και το αθάνατο «δεν μας ενημέρωσαν». Από κοντά και τα γνωστά κανάλια να «κάνουν ρεπορτάζ».
Έκατσα λίγη ώρα και χάζεψα το θέαμα. Έχω πλέον πειστεί: Η τιμωρία του δημόσιου υπαλλήλου σε αυτή τη χώρα λέγεται «γέρος συνταξιούχος»: Πρόσωπο με άφθονο ελεύθερο χρόνο, που ειδικεύεται στη χρήση του τρόλεϊ και στην πολύωρη άνευ λόγου αναμονή στην ουρά. Προτιμά δημόσιες υπηρεσίες και τράπεζες με δυνατό κλιματιστικό και εργονομικές θέσεις αναμονής. Στα ΕΛΤΑ της γειτονιάς μου, για να σας δώσω ένα παράδειγμα, όποια ώρα και να πας έχει μέσα περί τους 50 γέρους και γριές με έναν λογαριασμό ΕΥΔΑΠ των 6 ευρώ στο χέρι. Όσο η ελάχιστη κατανάλωση. Το absolut προσόν του συνταξιούχου είναι το πρόβλημα ακοής. Αφενός εκνευρίζει περισσότερο τον δημόσιο υπάλληλο, αφετέρου ό,τι και να πει ακούγεται σε ακτίνα 2,5 χιλιόμετρων, ώστε να το σχολιάσουν και οι υπόλοιποι. Έτσι βγαίνουν χρήσιμα κοινωνιολογικά συμπεράσματα για την ελληνική κοινωνία, τους νέους, τις «βρωμο-ρωσίδες», τους «κλέφτες που ήρθαν από την Αλβανία» και τους «ληστές στο Κοινοβούλιο».

Θα μου πεις, τι θέλεις; Να πάνε να πληρώσουν on line σαν εσένα; Όχι βέβαια. Μια φορά όμως που ρώτησα μια ηλικιωμένη κυρία, γιατί δεν κάνει πάγια τραπεζική εντολή, η απάντηση που πήρα (αφού της εξήγησα τι θα πει αυτό) ήταν «α πα πα. Δεν τους εμπιστεύομαι τους απατεώνες».

Και έτσι ξαναγυρίζουμε στην ουρά. Που αν το σκεφτείς, έχει νόημα. Δηλαδή, τι θες να κάνει ο συνταξιούχος, ξυνέ αργεντινέ; Αυτή είναι η ρουτίνα του: Θα σηκωθεί στις 5 το πρωί, θα πάρει το τρόλεϊ για το ΙΚΑ, μετά θα πάει στην Κεντρική Αγορά γιατί του είπε ο Φώλιας να συγκρίνει τις τιμές και εκεί το μαρούλι είναι 0,001 ευρώ φθηνότερο, μετά θα στηθεί έξω από την Εθνική Τράπεζα για να ενημερώσει για 54η φορά το βιβλιάριο καταθέσεων, μετά θα πάρει και τους λογαριασμούς όλης της οικογένειας να πληρώσει (αφού στο «κεκτημένο» των δημόσιων υπαλλήλων είναι να δουλεύουν μέχρι τις 2 που σημαίνει ότι κανένας άλλος «φυσιολογικός» άνθρωπος δεν μπορεί να πάει), ύστερα καφενείο, μετά σπίτι για Λαμπίρη, «Έρωτα», «Πάμε Πακέτο», γιαούρτι και νάνι.

(το χειμώνα η ρουτίνα διανθίζεται με μάζεμα εγγονιών από το σχολείο και φύλαγμα).

Η ουρά λοιπόν... Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον. Και για τον συνταξιούχο και για τον δημόσιο υπάλληλο...

0 έδειξαν τα νύχια τους: