Τα κεφάλια μέσα...

Κυριακή 13 Ιουλίου 2008
Την εβδομάδα που τελειώνει, πήγα αρκετές φορές στη θάλασσα. Κάπου μεταξύ Κορίνθου και Ξυλοκάστρου. Δυστυχώς, μπήκα και πάλι στη διαδικασία της οδήγησης, κάτι που έχω βγάλει γενικά από τη ζωή μου.
Ως οδηγός, ο apos έκανε τις εξής χαζές παρατηρήσεις:
* Καταρχήν το αυτονόητο: Οι Έλληνες δεν θα μάθουμε ποτέ να οδηγούμε σωστά. Όλοι με το πόδι στο γκάζι, όλοι μάγκες και με παντελή άγνοια κινδύνου. Δεν θα πάψω ποτέ να πιστεύω ότι στην Ελλάδα δεν έχουν νόημα τα point system. Αυτά είναι για τους κουτόφραγκους. Εδώ θα έπρεπε να αφαιρούνται διπλώματα επί τόπου και διά παντός. Θα πρότεινα μάλιστα να το σκίζει ο ίδιος ο παραβάτης-οδηγός και προαιρετικά να το τρώει. Επίσης, τα αυτοκίνητα στην Ελλάδα θα έπρεπε να πωλούνται χωρίς κόρνα και η τοποθέτηση στερεοφωνικού να γίνεται κατόπιν αποκλεισμού συγκεκριμένων ραδιοφωνικών σταθμών και καλλιτεχνών.
* Συγχαρητήρια σε όποιον φωστήρα της κυβερνήσεως αποφάσισε να αμολύσει και πάλι στους δρόμους τα Σαββατοκύριακα τα φορτηγά και τις νταλίκες. Εξαίρετο μέτρο. Οι δρόμοι απέκτησαν και πάλι χρώμα, όμορφες γεροδεμένες παρουσίες, ενδιαφέρουσες εμπορικές επωνυμίες και έξτρα καυσαέριο.
* Χάρηκα που διαπίστωσα ότι και φέτος οι υπάλληλοι των κρατικών διοδίων είναι αμίλητοι, ενίοτε και ακούνητοι. Δεν τους αδικώ. Όταν εισπράττεις 2 ευρώ για έναν δρόμο που κανονικά δεν αξίζει ούτε 10 σεντ, είναι καλύτερα να κρατάς το στόμα κλειστό και τα μάτια καρφωμένα στο sudoku. Λατρεύω επίσης τον τρόπο που τσαλακώνουν τα ρέστα μαζί με την απόδειξη. Θέλει ταλέντο. Όσες φορές και να το προσπάθησα, απέτυχα.
* Ανακουφίστηκα που είδα ότι ο καρόδρομος Κορίνθου-Πατρών παραμένει στην ίδια ακριβώς κατάσταση, δηλαδή χωρίς καμία πινακίδα για μελλοντικά έργα. Για να είμαι δίκαιος θα σημειώσω ότι στο ύψος του Κιάτου τοποθετήθηκε τεράστια ταμπέλα που γράφει το εξής: «Προσοχή, στα επόμενα 2χλμ συμβαίνουν θανατηφόρα δυστυχήματα». Αν με είχαν ρωτήσει θα το διατύπωνα ως εξής: «Μανίτσες μου, προσοχή. Στα επόμενα 2χλμ ο Χάρος κυκλοφορεί ελεύθερος και κλείνει σπίτια. Σπεύσατε να ρυθμίσετε τα κληρονομικά σας.» Αλλά δεν με ρωτήσανε.
* Και για να μην με πείτε γκρινιάρη, κλείνω με όμορφο τρόπο: η σταθερή αξία που ονομάζεται καρόδρομος Κορίνθου-Πατρών τελικά με κάνει εθνικά υπερήφανο. Με τον τρόπο αυτό η Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου διατηρεί την πρωτιά της στο Βιβλίο Guiness ως τη μοναδική καλωδιακή γέφυρα στον πλανήτη που κατασκευάστηκε για να ενώσει δύο καρόδρομους. Αποδεικνύει ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε large λαός. Δεν τσιγκουνευτήκαμε μερικά δισ. ώστε οι οδηγοί να απολαμβάνουν ένα ευχάριστο διάλειμμα ολίγων μέτρων.

Αυτά τα ολίγα. Και από βδομάδα τα κεφάλια μέσα…

0 έδειξαν τα νύχια τους: