Tελευταίες μέρες

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008
Οι τελευταίες μέρες στη Νέα Υόρκη περνάνε χωρίς πολλά σχέδια, καθότι επήλθε και μία κάμψις, που λένε. Κοινώς, η παρέα τα έχει ολίγον φτύσει από την κούραση. Αντε να δούμε πότε θα πάμε διακοπές να ξεκουραστούμε...
Χτες βρεθήκαμε στο Central Park με βροχή. Νομίζω ότι είχα τη μοναδική ευκαιρία να το δω εντελώς άδειο. Καθημερινή ήταν βέβαια, αλλά και πάλι κάποιον θα περίμενες να δεις. Τίποτα όμως. Στα σημεία που κινηθήκαμε δεν υπήρχε ούτε ένας άνθρωπος. Εκπληκτική εικόνα αν σκεφτεί κανείς ότι λίγα μέτρα πιο έξω ήταν η Νέα Υόρκη. Μετά πήγαμε στο Metropolitan, όπου γινόταν της τρελλής. Είναι όμως πλήρες ως Μουσείο. Βλέπεις κάτι από όλους σχεδόν τους πολιτισμούς που πάτησαν το πόδι τους στη Γη τα τελευταία 4.000 χρόνια. Και πολλή ζωγραφική. Τόσα γνωστά ονόματα που στο τέλος έχεις αρχίσει να έχεις απορίες αν όντως είναι τα αυθεντικά έργα...
Η κορυφαία στιγμή των ημερών ήταν το θεατρικό στο Broadway. Θέλαμε όλοι να πάμε να δούμε κάτι, οπότε το ψάξαμε και καταλήξαμε στο Ήταν όλοι τους παιδιά μου του Αρθουρ Μίλλερ.
Μου έκανε εντύπωση η ευγένεια των ταξιθετριών και η προθυμία να βοηθήσουν. Σου έδιναν δωρεάν το πρόγραμμα της παράστασης και δεν έπαιρναν τίποτε απολύτως. Κοινώς, σε κοιτούσαν με χαμόγελο στα μάτια και όχι στην τσέπη.
Στην αρχή, εμφανίστηκαν όλοι οι ηθοποιοί στη σκηνή για να μας ζητήσουν να κλείσουμε τα κινητά μας και να μην βγάζουμε φωτογραφίες. Μετά μας είπαν ποιο έργο θα παρακολουθήσουμε και ξεκίνησαν.
Η παράσταση ήταν πάρα πολύ καλή. Δεν υπάρχουν λόγια, ειλικρινά. Νομίζω ότι είναι από αυτά που απλά σου μένουν καρφωμένα στο μυαλό για πάντα.
Το ταξίδι πλησιάζει στο τέλος του.

ΥΓ Στη φωτογραφία το κάστ της παράστασης. Ναι ναι, σωστά βλέπετε. Έπαιζε και η Κέιτι Χολμς, σύζυγος Τομ Κρουζ. Εντάξει, δεν ήταν κακή. Αμέσως όλοι!

16 έδειξαν τα νύχια τους:

Ανώνυμος είπε...

Hey:-)
O nearoteros sto cast einai foveros ithopoios, nomizw einai aytos pou epaize me tin Kate Winslet sto "Little children" i mou fainetai?
Alitheia, piges sto Central Perk tin kafeteria, pou gyrnousan ta "Friends"?
Kalo weekend

Ανώνυμος είπε...

Επιτέλους, επιστρέφετε!
Άντε, διότι έχω να πάω 10 μέρες για καφέ, και η wilma φοβάται να έρθει μόνη της μετά τα τελευταία μου ποστ...

(o καθένας τον καημό του εδώ μέσα...)

Ανώνυμος είπε...

έτσι να μαζευόμαστε σιγά σιγά!
το σέντραλ παρκ το έχω συνδέσει με φιλαράκια εγώ! κλαψ! γιατί τελείωσαν;
(μια και ο καθένας λέει τον πόνο του)
have a nice day

Ανώνυμος είπε...

Ποιος χεζει την Katie Holmes?
Ειδες live την Dianne Wiest???
Σε μισω! I hate you!
Οταν επιστρεψεις να βρεθουμε να σε χαστουκισω να ξεθυμανω!
Μπουχουχου, κλαψ, λυγμ.

Ανώνυμος είπε...

Μου έκανε τρομερή εντύπωση η ευγένεια των εργαζομένων στο Εθνικό Θέατρο του Λονδίνου... αααχχ μεγαλεία.. που να τα βρούμε εδώ.. Σας παρακαλώ η Κέιτι Χολμς θα μπορούσε να είναι πολύ καλή αν δεν είχε γνωρίσει τον Τομ..

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα!!!!
Μπρόντγουέι.. πωπω, ακούγεται κάτι άπιαστο! Εννοώ είναι τόσο γνωστό σαν θρύλος...

Ανώνυμος είπε...

Α ωραία! το κρατώ αυτό για την επόμενη επίσκεψή μου στη ΝΥ. ε τι νομίζεις ότι δεν θα πάω? αν και έχω μια δεύτερη σκέψη με την Αργεντινή και τον εορτασμό δεν το ξεχνώ αυτό. το θέατρο τελικά είναι μια μοναδική εμπειρία σε τέτοιες σκηνές.
σε περιμένω πως και πως χρειάζομαι ωραίες εικόνες επειγόντως (και το χιούμορ σου-κυρίως αυτό!).

Ανώνυμος είπε...

Είναι απολύτως λογικό να υπάρχει μια κούραση προς το τέλος του ταξιδιού. Αλλά εσύ τα καταφέρνεις και χωρίς πρόγραμμα. Και βολτίτσα στο πάρκο και θέατρο. Μια χαρά, λοιπόν!

Ανώνυμος είπε...

Ταξιθέτριες που να περιμένουν σαν μπάστακες μέχρι να τους τα σκάσεις, μόνο στην Ελλάδα έχω δει (και είχα πάθει σοκ). Στην Αγγλία δεν έχω δώσει ποτέ χρήματα σε ταξιθέτη, ούτε καν μου είχε περάσει από το μυαλό να το κάνω.

Στο Μουσείο είχαν τίποτα ελληνικά μάρμαρα να τους ζητήσουμε να τα επιστρέψουν, τα κλεφτρόνια;;;

Καλή επιστροφή!

Ανώνυμος είπε...

Διάβασα και τα 4 ποστ μαζεμένα και ήταν σα να 'έφυγα' για λίγο, μου'ρθε και η μυρωδιά από τα πεσμένα φύλλα, και τα χρώματα και η ατμόσφαιρα. Μπόρω μόνο να φανταστώ πόσο διαφορετική μπορέί να είναι αυτές οι πόλεις από το Λονδινο και πως μπορεί να σε κάνουν να νιώθεις.

Καλή επιστροφή και εις άλλα με υγείαν!

Ανώνυμος είπε...

Γειά σου Αpoύλη!!
Τιι...γυρίζεις κιόλας; Τι γρήγορα που περνάν οι μέρες άμα περνάς καλά... Καλή επιστροφήηηη!!!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα πολυταξιδεμένε μου, ελπίζω να περνάς καλά. Καλή επιστροφή!
Τι τέλειο που πήγες Broadway! Χαρά σε σένα. :)

Ανώνυμος είπε...

Μάλλον ήρθε η ώρα της επιστροφής και από θέμα κούρασης?
Πεθύμησες σπίτι?
XEXE!!

Ανώνυμος είπε...

Ο αριστερά δηλαδή έπαιζε το ρόλο του Καζάκου; Χαχαχαχαχα!!!!

Central Park με φθινοπωρινό καιρό...σχεδόν έρχομαι σε οργασμό και μόνο στην ιδέα. Γύρνα να τα πούμε από κοντά και δεν θα μιλάω...απλά θα μου περιγράφεις και εγώ θα κοιτάω σαν χάνος με ανοικτό το στόμα....pleaseeeeee!!!!! Αααααα και άπειρες φωτογραφίες!!!!

Ανώνυμος είπε...

Εάν δεν κάνω λαθος το Central Perk δεν ήταν πραγματικό καφέ στα φιλαράκια, αλλά μετά το τέλος της σειράς πουλήθηκε η φίρμα του με σκοπό να γίνει το νέο Starbucks.

Η Κέιτι Χολμς είναι παρά πολύ καλή ηθοποιός, γιατί να γελάσουμε;...

Το έργο είναι καταπληκτικό, στην παράσταση του Καζάκου είχα πλαντάξει στο κλάμα.

Έχω καιρό να αντιμετωπίσω αγενή ταξιθέτρια στην Αθήνα και πολυ καιρό να δώσω φιλοδώρημα. ορισμένα μάλιστα θέατρα απαγορεύουν το φιλοδώρημα, ειδικά οι μεγάλες σκηνές Μέγαρο, Μπάντιμιντον και ΕΛΣ.

Ανώνυμος είπε...

Είναι ακόμα νωπές οι μνήμες μέσα μου από το αντίστοιχο ταξίδι που έκανα στην ΝΥ τον Σεπτέμβριο, οπότε δεν ζηλεύω. Ίσως λίγο που πρόλαβες την πόλη φθινοπωρινή...