Bang Bang

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008
Διάβασα και άκουσα τα πάντα για τη δολοφονία του 16χρονου στα Εξάρχεια. Ειδικοί, ακόμα πιο ειδικοί, λιγότερο ειδικοί, υπουργοί, παρατρεχάμενοι και ό,τι άλλο βάζει ο νους του καθενός, έχυναν δάκρυα –κροκοδείλια και μη- για το γεγονός.Εντύπωση έκανε σε ορισμένους που το «κωλόπαιδο» (κατ’ άλλους «τσογλάνι») ήταν γόνος καλής και πλούσιας οικογένειας. Προφανώς τους χάλασε την εικόνα που είχαν στο μυαλό τους.
Το μόνο παρήγορο: ο αυθόρμητος τρόπος που αντέδρασαν οι μαθητές.Οι υπόλοιποι, απλά κατώτεροι των περιστάσεων. Ούτε μία στιγμή δεν βρήκαν χρόνο να σκεφτούν: αν το δικό μου παιδί ήταν ο Αλέξης, θα το άντεχα όλο αυτό;
Προσυπογράφω το κείμενο της Κατερίνας. Διαβάστε το εδώ. Kαι του Αρκούδου, εδώ.
Θυμήθηκα, επίσης, το τραγούδι της Νancy Sinatra: Bang bang. You shot me down. Bang bang and i hit the ground. Bang bang, that awful sound...

15 έδειξαν τα νύχια τους:

Ανώνυμος είπε...

"Αν μες στις φωνές που τα βράδια τρυπούνε ανελέητα τα τείχη,
Ξεχώρισες μια: είνʼ η δική του. Ανάβει μικρές πυρκαγιές
Χιλιάδες μικρές πυρκαγιές που πυρπολούν την ατίθαση νιότη μας
Είνʼ η δική του φωνή που βουίζει στο πλήθος τριγύρω σαν ήλιος
(…) Που μας δείχνει σαν ήλιος λαμπρός τις χρυσές πολιτείες
Που ξανοίγονται μπρος μας λουσμένες στην Αλήθεια και στο αίθριο το φω".
Μ. Αναγνωστάκης

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα απο εσένα εμαθα τι συνέβει.

Εχω σιχαθεί τον εαυτό μου.

Να σαι καλά

Ανώνυμος είπε...

Θα μου επιτρέψετε να κρατήσω μόνο το τραγουδάκι. Τα υπόλοιπα χρήζουν τόσης ανάλυσης που θα ξοδεύαμε δεκαπέντε ποστ, χώρια τις μηνύσεις...

Ανώνυμος είπε...

Από το πρωί μού έχει χαλάσει το στομάχι προσπαθώντας να καταλάβω τι έγινε...

Ανώνυμος είπε...

προσοχή προσοχή, τα βλήματα δεν εξοστρακίζονται. κυκλοφορούν και ελεύθερα και φορούν συνήθως μπλε στολές (δεν είναι στρουμφάκια).
τι να πω; ντροπή μόνο

Ανώνυμος είπε...

Το άκουσα πριν από λίγη ώρα σε έκτακτο δελτίο, δεν είχα ιδέα.
Ακόμα να καταλάβω τι έγινε και τι γίνεται στην Αθήνα, αυτήν την στιγμή.

Ανώνυμος είπε...

dolofonus urbanus.

Ανώνυμος είπε...

μόνο θλίψη μπορεί να σου προκαλέσει ένα τέτοιο γεγονός. θλίψη για μια ζωή που χάθηκε και οργή για ένα σύστημα αποτυχημένης αστυνόμευσης και ασφάλειας (;)...

Ανώνυμος είπε...

ό,τι και να πούμε είναι λίγο :(

Ανώνυμος είπε...

To ti paparologies exw akousei apo to prwi pou piga sti douleia mexri prin ligo pou evlepa TV den legete! Telika to mono oreo se ayti ti xwra einai ta topia mas, ntrepomai poly pou eimai Ellinas kai tosa xronia vasizomaste se 2 megales oikogeneies na mas kyvernoun!

Ανώνυμος είπε...

Φίλε η κοινωνάι δεν αδιαφορεί. Στους δρόμους είναι άτομα από όλες τις "τάξεις" και από όλες τις ηλικίες.

Ανώνυμος είπε...

Clandestino querido, σέβομαι την άποψή σου και δεν διαφωνώ ότι κόσμος επιτέλους βγήκε στους δρόμους.
Ωστόσο, το αν η κοινωνία αδιαφορεί θα το δούμε εν καιρώ. Όχι τώρα. Την πρώτη μολότοφ πρέπει να την ρίξουμε στα μούτρα μας. Στο ωχαδερφισμό μας.

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα (ξεκινώ με έναν ευφημισμό).
Αυτές οι μέρες θα μπορούσαν να έχουν μόνο μια λέξη για να χαρακτηρισθούν, προχθές Ντροπή, εχθές, Φόβος σήμερα? Τι? Εγώ πνίγομαι. Πνίγομαι διότι ντρέπομαι για αυτά που έγιναν, λυπάμαι για όλους αυτούς που καταστράφηκε η ζωή τους, φοβάμαι να βγω στο δρόμο και τέλος εξαγριώνομαι για το ότι μου στερούν τόσο οι αστυνομικοί όσο κι οι αντεξουσιαστές την ελευθερία μου.

Ανώνυμος είπε...

Κρτάω μόνο αυτό "αν το δικό μου παιδί ήταν ο Αλέξης, θα το άντεχα όλο αυτό;"
Για όλα τα υπόλοιπα έχουν γίνει τόσες αναλύσεις και τόσο πολύ έχω χάσει τον μπούσουλα!
Δεν ξέρω που βρήσκομαι...αληθινά!
Όλη αυτή η κατάσταση μου φέρνει τρόμο και φόβο. Κατέβηκα στις πορείες για την παρουσία και για να ρίξω την δική μου μολότωφ στον ωχαδερφισμό μου (που λέγαμε). Είδα πράγματα που με τάραξαν απ' όλες τις πλευρές (και των αντιεξουσιαστών και των μπάτσων). Είναι ένας "πόλεμος" που γίνεται χρόνια τώρα!
Στις ομάδες των αναρχικών έχουν μπει πολλοί χουλιγκάνοι που κάνουν την πλάκα τους... δεν ξέρω πια τι να πιστέψω... έχω πήξει εντελώς

Ανώνυμος είπε...

;)