Κουμ-καν με το δεινόσαυρο

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

Πρωί Πέμπτης αποφασίζω να κατέβω Κέντρο να κάνω μια δουλειά. Απεργία στο Μετρό, αλλά σκέφτομαι ΛΟΓΙΚΑ τι σχέση έχει με το Μετρό το Παγκράτι; Λογικά. Αλλά όπως λένε και στα Τρίκαλα Κορινθίας, common sense is not that common.

Πλησιάζω τη στάση, όπου είχε μαζευτεί τρελλό παρεάκι από καμιά 60αριά άτομα. Κάνω έναν πρόχειρο απολογισμό: 15% κόσμος που πήγαινε δουλειά, και 85% συνταξιούχοι, που προφανώς δεν πήγαιναν για δουλειά. Αδεια χέρια, άντε κανά κομπολόι, άντε καμιά τσαντάρα οι κυρίες. Δηλαδή τι περίμενες; Να κρατάνε χαρτοφύλακα; Τα χαρτιά για την περιοδική ΦΠΑ; Τα σχέδια για την οικοδομή που σηκώνουν στο Γαλάτσι; Τις σημειώσεις για την Πυρηνική Φυσική Ι; Τη σάκα με το laptop?

Έρχεται το ρημάδι το τρόλεϊ ψιλογεμάτο. Ανοίγουν οι πύλες, μπουκάρει το 85%, μπουκάρει και το 15%. Πήχτρα ο κίτρινος δεινόσαυρος. Ούτε ανορεξικιά δεν χώραγε πλέον. Κάνω μια πρόχειρη έρευνα για τη σύνθεση του πληθυσμού: 85% ηλικιωμένοι (σταθερή αξία), 10% εργαζόμενοι, 3% νέοι και 2% διάφοροι περίεργοι. Ακυρα-Λευκά δεν καταμετρώνται.

Ξεκινά ο δεινόσαυρος... Μέσα να μην παίρνεις ανάσα. Το 85% να γκρινιάζει, το 10% να περιμένει καρτερικά, το 2% να στέλνει sms, οι περίεργοι έκαναν τα δικά τους και εγώ παρατηρούσα. Στωικά με ένα χέρι κολλημένο στον κώλο μου.

Στην πρώτη στάση ανοίγει η πόρτα. Τυπική διαδικασία. Έτσι απλά να πάρεις μια ανάσα, να αλλάξεις πόδι, να κουνηθείς λίγο μήπως και τελικά φιλοτιμηθεί ο περίεργος πίσω σου να βγάλει το χέρι του.

Ξεκινά ο δεινόσαυρος για την επόμενη στάση. Ανοίγει η πόρτα, κατεβαίνει ένας, ανεβαίνουν 15. «Έρχεται άλλο από πίσω» φωνάζει μία γριά ντάνα. Μάταια. Ποιος πιστεύει στις μέρες μας συνταξιούχο;

Ξεκινά και πάλι. Εν τω μεταξύ, το χέρι του περίεργου σταθερά κολλημένο στον κώλο μου. Το λέω έτσι τυπικά, μήπως και κανένας είχε ανησυχήσει.

Η γριά ντάνα είχε όμως όρεξη. Μάλλον είχε δει Ευαγγελάτο χθες. Ντυμένη στην τρίχα (στοιχηματίζω το σκουλαρίκι μου ότι πήγαινε για κουμ-καν), το μαλλί λάχανο με δύο μπουκάλια λακ επάνω (+0,05% άνοιξε η τρύπα του όζοντος πάνω από τα πιγκουινάκια μου στην Ανταρκτική).

«Στη Ρώμη τα αφήσανε τα αυτοκίνητα, δεν μπαίνουν στο Κέντρο. Μόνο εδώ ο Ρωμηός δεν μπορεί να το αφήσει» είπε η ντάνα-συγκοινωνιολόγος. Λογικά, θα περίμενες κάποια απάντηση. Συνήθως ο συνταξιούχος και με λιγότερα βρίσκει αφορμή να τα χώσει. Τίποτα όμως. Το οξυγόνο μέσα στο δεινόσαυρο είχε σχεδόν εξαντληθεί, είχε και μια υγρασία 150% έξω, οπότε πού κουράγιο.

Η Ντάνα με το λάχανο, επανήλθε: «Είναι και η απεργία στο Μετρό σήμερα και έχει κίνηση» είπε, για να πάρει όμως την πληρωμένη απάντηση: «ε, καλά μαντάμ και η Ολυμπιακή έχει απεργία». Η ντάνα δεν απάντησε. Καλύτερα.

Με τούτα και με κείνα και με το χέρι σταθερά κολλημένο εκεί που όλοι γνωρίζουμε, αλλά μόνο εγώ ένιωθα, ο δεινόσαυρος έφτασε στην τιμημένη πλατεία του Συντάγματος. Οι πόρτες άνοιξαν και ο λαός εξήλθε. Μαζί με αυτούς και εγώ. Μόνο η ντάνα έμεινε, γιατί τα καλά καρέ του κουμ-καν στήνονται (ακόμα) στην Κυψέλη.

Πρώτη απορία: πώς καταφέρνουν όλοι αυτοί οι περίεργοι και εξαφανίζονται πριν τους δεις; Να φταίει το ότι ασχολούμαι συνέχεια με τους συνταξιούχους;

Δεύτερη και σημαντικότερη απορία: οι απεργίες στο Μετρό γίνονται γιατί οι εργαζόμενοι διεκδικούν την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να ικανοποιηθεί αυτό το αίτημα; Οι άνθρωποι ζητούν αυτό που ισχύει με όλους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Αλλά είπαμε, common sense is not that common. Ρωτήστε και στα Τρίκαλα Κορινθίας.

30 έδειξαν τα νύχια τους:

Ανώνυμος είπε...

Για κάτι τέτοια ποστ λοιπόν γουστάρω τρελά να σε διαβάζω. Respect

Ανώνυμος είπε...

Τελειο ποστ! Ολοι το εχουμε ζησει!
Επισης λατρευω αυτες τις κουμκανατζουδες με μαλλι λαχανο που ευδοκιμουν σε τρεις και μονο περιοχες. Παγκρατι, Κυψελη, Πατησια.
Αλλα εκνευριζομαι με τους συνταξιουχους που ειναι ολο στην γυρα και εχουν και απαιτησεις. Δεν υπαρχει περιπτωση, μερα κουλωσυνης και απεργιας να μην βγουνε εξω. Λες και τους δινουν σημα.

Ανώνυμος είπε...

απο ρία
έχετε ωραίο κώλο;
(Με συγχωρείτε κιόλας γιά το θάρρος, αλλά αυτό μόνο μούρθε.)
δ

Ανώνυμος είπε...

Χαχαχαχαχαχαχα!!!!
Φοβερή αφήγηση... έχω όμως μία απορία...
Κανένας περίεργος δεν ήρθε να σε ρωτήσει κάτι???
Τι έγινε.. δεν φορούσες ακουστικά???
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

(γκρινιάζεις υπέροχα!!!!!!! )

Ανώνυμος είπε...

Καλός ο χουφτωτζής;;

Ανώνυμος είπε...

Δεν μας είπες το χέρι στο κώλο απο ποιό ποσοστό είναι;
Αντε με τον Μαραντόνα να σας δούμε τι ψάρια θα πιάσετε.Μήπως το χέρι στον κώλο ήταν το χέρι του Θεού!

Ανώνυμος είπε...

Προς τους αποπάνω και όλους τους επόμενους που θα ρωτήσουν στη συνέχεια:
Tο χέρι στον κώλο έχει σημειολογικό ρόλο στην ιστορία. Kαταδεικνύει περίτρανα τη σχέση απλού πολίτη και κράτους. Mόνο που στο παρόν ποστ είναι φιλοσοφικά και λογοτεχνικά καλυμένο.
(Mην με ευχαριστείτε apos. Tόσα έχετε κάνει κι εσείς για μένα, σας το χρωστούσα)

Ανώνυμος είπε...

Αυτό που απολαμβάνω περισσότερο μέσα στη πήχτρα λεωφορεία είναι τα παρεάκια που δημιουργούνται από άγνωστα μεταξύ τους άτομα. Και συζητάνε με μανία το πόοοοοοσο γεμάτο είναι το λεωφορείο και πόοοοοοσο πια θα μας ταλαιπωρούν με τις απεργίες... Πλέον, μαντεύω τις συζητήσεις τους από χιλιόμετρα!

Ανώνυμος είπε...

Απαιχτος ψευτοξινέ μου Apos. Το διασκέδασα ...διαβαζοντας βέβαια, γιατί αν το ζούσα δεν ξέρω....

Όσο για το χέρι του οπουδήποτε ...που πάει οπουδήποτε, έχω ζήσει απιστευτο σκηνικό στον ΗΣΑΠ, πήχτρα το βαγόνι, γύρω στους 70 βαθμούς, εκεινα τα ανατολικογερμανικά που ανοιγει μια χαραμάδα, κάτι χιλιοστά και μια κυρία βουτάει ένα χέρι κάποιου, που το σεργιανιζε πάνω της.

Βάζει τις φωνές, αρχίζει να βρίζει τον τύπο που την χουφτωνε, τα παιρνει αυτός, "τι λες κυρά μου, δεν βλέπεις πως είσαι, σιγα μην σου πιασω τον κώλο", ξυπνάει το βαγόνι απο την μεσημεριανή ραστώνη, αρχίζει ο καθεάνς να λέει το κοντο του και το μακρυ του, η κυρία έχει πα΄θει υστερία, και ο τύπος, με χαιρεκακο, μαγκεψάν (πως το λέγαμε ...ντεμεκ;;;) ύφος...
"μανταμ, αφού σε εξεθεσα...αμα πληρωσεις το ξενοδοχείο...άντε σε πηδάω τζάμπα".

Η κυρία κατέβηκε στην επομενη στάση....και μάλλον δεν πρέπει να ξαναμπηκε ποτε σε μέσο μαζικής μεταφοράς....

Ανώνυμος είπε...

Απαιχτος ψευτοξινέ μου Apos. Το διασκέδασα ...διαβαζοντας βέβαια, γιατί αν το ζούσα δεν ξέρω....

Όσο για το χέρι του οπουδήποτε ...που πάει οπουδήποτε, έχω ζήσει απιστευτο σκηνικό στον ΗΣΑΠ, πήχτρα το βαγόνι, γύρω στους 70 βαθμούς, εκεινα τα ανατολικογερμανικά που ανοιγει μια χαραμάδα, κάτι χιλιοστά και μια κυρία βουτάει ένα χέρι κάποιου, που το σεργιανιζε πάνω της.

Βάζει τις φωνές, αρχίζει να βρίζει τον τύπο που την χουφτωνε, τα παιρνει αυτός, "τι λες κυρά μου, δεν βλέπεις πως είσαι, σιγα μην σου πιασω τον κώλο", ξυπνάει το βαγόνι απο την μεσημεριανή ραστώνη, αρχίζει ο καθεάνς να λέει το κοντο του και το μακρυ του, η κυρία έχει πα΄θει υστερία, και ο τύπος, με χαιρεκακο, μαγκεψάν (πως το λέγαμε ...ντεμεκ;;;) ύφος...
"μανταμ, αφού σε εξεθεσα...αμα πληρωσεις το ξενοδοχείο...άντε σε πηδάω τζάμπα".

Η κυρία κατέβηκε στην επομενη στάση....και μάλλον δεν πρέπει να ξαναμπηκε ποτε σε μέσο μαζικής μεταφοράς....

Ανώνυμος είπε...

Στάσου, γιατί τώρα εγώ ο πεζός νόμισα ότι το χέρι που σε χούφτωνε ήταν γεγονός. Ήρθε μετά ο Spy και μου γκρέμισε τον ενθουσιασμό, λέγοντας ότι είχε σημειολογική κρίση. Αααααα με μπερδέψατε!!! Αγόρι μου σε χουφτώσανε ναι ή ου; Λογοτεχνία το κάναμε εδώ μέσα!!! Έλεος...

Μα και εσύ κόψτο με τα ποδαράκια σου. Μου ήθελες και τρόλευ. Άντε να σφίξουμε λίγο!!!! Χαχαχαχαχαχα!!!!

Τι να σου πω; Εμένα πάντως δεν με έχουν χουφτώσει...σε μέσο μαζικής μεταφοράς!!! Αλλού δεν ξέρω...!!!!

Οι γιαγιάδες που περιγράφεις είναι all time classic. Πεθαίνω να τις βλέπω και κυρίως να ακούω τις ευφάνταστες συζητήσεις τους!!!

Ανώνυμος είπε...

thanx billzk, ήξερα ότι θα με καταλάβεις.
ethan είσαι πολύ καλός και σε ευχαριστώ.
demetrat, νομίζω πως ναι.
γλυκιά μου akanonisti, δεν φορούσα ακουστικά. Επίτηδες νομίζω, αλλά καλά να πάθω.
Ηφαιστίωνα, δεν πρόλαβα να τον/την δω. Εμ, δεν ερχόσουν και εσύ να βαρέσεις μία με το μυστρί...
tanto-guanto, όπως βλέπεις για τον Ντιέγο, δεν έχω πει κουβέντα. Δεν το έχω χωνέψει ακόμα (και ούτε πρόκειται νομίζω...)
spy, τι καλός που είστε να μπερδεύετε τον κόσμο! Ναι, ίσως έχει ένα συμβολισμό όλο αυτό, αλλά είχε και έναν ΡΕΑΛΙΣΜΟ ΤΟΣΟ ΜΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΘΕΙΟ. Σας μερσώ πάντως.
Γλυκύτατη μου Κατερίνα, μου φαίνεται ότι η δική σου ιστορία ήταν πιο διασκεδαστική!
VK, νομίζω ότι απάντησα... έχεις δίκιο, κακώς δεν πήγα με τα πόδια.

Ανώνυμος είπε...

Πάντως στα Τρίκαλα Κορινθίας είναι πολύ καλά. Αξίζει να πάς για σ/κ, αλλά να είναι βαρυχειμωνιά...γεια χαρά.

Ανώνυμος είπε...

antinetrino μου, έχω πάει και τα εκτιμώ βαθύτατα.

Ανώνυμος είπε...

Έτσι μπράβο η απεργία είναι για τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Κανένας δεν το λέει πουθενά.

Χίλιες φορές λεωφορείο και τρόλευ, παρά αυτοκίνητο λέω εγώ.

Ρώτα και αυτούς που το χρησιμοποιήσαν σήμερα, μόλις πριν λιγο μιλούσα με φίλο και μου έλεγε τι τράβηξε από Δάφνη Κέντρο και μετά Καισαριανη με το αμάξι.

Για τη μουσική του blog σου έχω ξαναπεί ε?

Α, και γιατί δεν το πήρες με τα πόδια?

Ανώνυμος είπε...

Όχι ρε γαμώτο!!! Κι εγώ νόμιζα ότι το χέρι μου είχε αναπαυθεί στα σφριγηλά οπίσθια της νοστιμούλας κοκκινομάλλας που θα ήταν ακριβώς δίπλα σου.. :p

ΥΓ: Όχι δε με μαζέψανε ακόμη. Μου έχουν μείνει λίγες μέρες ελευθερίας! ;)

Ανώνυμος είπε...

με τέτοια που κάνεις και λες, και επειδή ρόδα είναι και γυρνάει, σε οραματίζομαι σε πολλά (αυτό λέγεται και τακτ)χρόνια να κάνεις τις ίδιες ακριβές διαδρομές ως επίτιμο μέλος του 85%.
και όπως λέμε και στα τρίκαλα κορινθίας, ride bene chi ride ultimo! lol

Ανώνυμος είπε...

λολ Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

καλημέρα ,

Μέχρι να διαβάσω το σχόλιο του κυρίου spy , ομολογώ ότι είχα μπρερδευτεί λίγο.
Τώρα κατάλαβα το ρόλο του ... χουφτώματος.
Τι να πώ ? Μήπως λέω να αρχίσετε να σκέφτεστε το περπάτημα ή το ποδήλατο ?

Ανώνυμος είπε...

και σεις απ το χέρι του καταλάβατε πως έχει τόν ρεαλισμό του , τοόσο με το συμπάθιο;(καινούριο αυτό, εγώ κοίταζα τις μύτες)

Σπάει,
και ετσι να είναι που τα λέτε, μη νομίζετε, τους πιό ωραίους περιλαβαίνει πρώτους και το κράτος.

δ

Ανώνυμος είπε...

τα παλια κίτρινα Σοβιετικής κατασκευής Τρόλει τα πρόλαβες? Αυτά ήταν εμπειρία.

Ανώνυμος είπε...

Θέλω να μου πει κάποιος ...ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ Μ' ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ ΚΟΡΙΝΘΙΑΑΑΑΣ!!!
Γκχχ...γκχ.. Λοιπόν, στο θέμα μας τώρα.
Νομίζω οτι αυτή η ακρίβεια σας, θα σας φτάσει πολύ ψηλά! Αυτό, με τα ποσοστά εννοώ βρε!
Υ.Γ. Το χέρι στον κώλο, δεν θα το σχολιάσω.. εγώ το νιώθω καθε φορά που μου έρχονται λογαριασμοί στο σπίτι.. (εντάξει, το παραδέχομαι..έκλεψα λίγο από το σχόλιο του spy..τι να κάνω, είναι το πρότυπο μου!)

Ανώνυμος είπε...

Αν κατα την εξοδο σου απο το τρόλεϋ το περίεργο χερι εξακολουθούσε να βρίσκεται κολλημένο εκει που είπες τότε σίγουρα θα είχε πρόβλημα ο ιδιοκτητης του.

Τη καλημέρα μου

Ανώνυμος είπε...

tovenito, σίγουρα κάπως έτσι θα καταλήξω, το ξέρω.
Κ@terin@, άμα διαβάζεις spy, αυτά παθαίνεις. Μεταξύ άλλων. Όχι το χούφτωμα ήταν πέρα για πέρα αληθινό. Εκεί ακριβώς αναφερόμουν όταν μιλούσα για ρεαλισμό, demetrat μου γλυκιά.
Πόδια χρησιμοποιώ κατά κόρον. Το αυτοκίνητο το πούλησα. Εκείνη την ημέρα είπα να πάω με το τρόλεϊ, έτσι για αλλαγή. Φαντάσου...
mahlerάκο, εσύ το atari το πρόλαβες;
Mανιταράκι-Ιάσωνα-El Cid, επειδή είμαι κακός άνθρωπος και ζηλιάρης και εμπαθής και ξυνός, ένα θα σου πω: αμάν πια όλοι πρότυπο τον spy έχετε;
John B. ποιος ίδιοκτήτης θα είχε πρόβλημα; Του χεριού ή του κώλου;
Καλημέρα και από μένα.
sdryche, για να μην μου απαντήσεις στο αν πας Αεροπορία, βλέπω ότι σφυρίζεις αδιάφορα... Εντάξει... Αντε, δεν κρατάμε κακίες, γέροι άνθρωποι (αλλά και μάχιμοι).

Ανώνυμος είπε...

υπεροχη η περιγραφη σου! πολυ την χαρηκα! που τα βρισκεις καθε μερα και γραφεις τοσο ωραια ποστ, che!
(espero post sobre maradona!)je je je

Ανώνυμος είπε...

brujita μου, εδώ στην Ελλάδα καμία μέρα δεν είναι σαν την προηγούμενη... (αλλά φαντάζομαι ότι το ξέρεις πολύ καλά)

Ανώνυμος είπε...

Ο ιδιοκτητης του χεριού θα είχε το προβλημα γιατί ο ιδιοκτήτης του κώλου θα φρόντιζε ευγενικά για αυτό.

Τη καλησπέρα μου

Ανώνυμος είπε...

Συλλογικές συμβάσεις εργασίας?
Και απορείς?
Εδώ θέλουν να καταργήσουν τις ήδη υπάρχουσες, θα δώσουν και σε άλλους?
Μα τις λες apos!

Ανώνυμος είπε...

ΟΥΦ!
Γιατί ανησύχησα μην έφυγες με το χέρι ακόμα κολλημένο στον κ@λο!!!
ΧΙΧΙΧΙ!!!
Παλι καλά να λέμε!
:DD

Ανώνυμος είπε...

Κι εγώ αυτή την απορία είχα, αν δηλαδή σε ακολούθησε το χέρι. Πρέπει πάντως να έχεις ωραίο κ*λο, δεν εξηγείται αλλιώς τέτοια επιμονή!