Ισπανικές εκκρεμότητες

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008

Εδώ και μερικά χρόνια η ισπανική κοινωνία προσπαθεί με ψύχραιμα και προσεκτικά βήματα να κλείσει τις εκκρεμότητες με το πρόσφατο παρελθόν της. Στην Ισπανία το πρόσφατο παρελθόν δεν είναι άλλο από τα 40 σχεδόν χρόνια της δικτατορίας του Φρανθίσκο Φράνκο. Τότε που η Ισπανία ήταν «μία, μεγάλη και ελεύθερη» (España, una, grande y libre), τότε που ήταν έγκλημα να αυτοπροσδιορίζεσαι Βάσκος ή Καταλανός, να ονομάζεσαι Iñaki αντί Ignacio, Mikel αντί Miguel και Carles (όπως ο Puyol της Μπαρτσελόνα) αντί Carlos.

Tότε που οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα να ανοίγουν ούτε τραπεζικό λογαριασμό στο όνομά τους, τότε που χιλιάδες πέθαιναν από την πείνα, αφού το καθεστώς ζούσε στην απομόνωση, τότε που τα βομβαρδιστικά της ναζιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας ρήμαζαν την Γκερνίκα. Ένα μικρό βασκικό χωριό με τέραστια συμβολική σημασία, αφού εκεί βρίσκεται το Gernikako arbola, το δένδρο-σύμβολο της ελευθερίας των Βάσκων (φωτό).

Κατά τη γνώμη μου, το καθεστώς περιγράφεται με τον καλύτερο τρόπο στην ταινία El Laberinto del Fauno (O λαβύρινθος του Πάνα).

Όπως είπα, η προσπάθεια να κλείσει η εκκρεμότητα γίνεται με προσεκτικά βήματα, κυρίως τα τελευταία χρόνια που στην εξουσία βρίσκονται οι Σοσιαλιστές. Οι αντιδράσεις είναι τεράστιες, γιατί η Ισπανία παραμένει μια βαθύτατα συντηρητική και τρομακτικά καθολική χώρα.

Ωστόσο, η Βουλή καταδίκασε για πρώτη φορά στην ιστορία της τον Φρανκισμό, ενώ ψηφίστηκε και ο Νόμος για την Ιστορική Μνήμη με τον οποίο αποκαταστάθηκαν ηθικά οι ηττημένοι του Εμφύλιου (1936-1939) και τα θύματα της δικτατορίας (1939-1975).

Σήμερα έγινε γνωστό ότι με εντολή του γνωστού δικαστή Μπαλτάσαρ Γκαρθόν πρόκειται να ανοίξουν ομαδικοί τάφοι, ανάμεσά τους και ο τάφος όπου είναι θαμμένος ο Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα. Ο ποιητής εκτελέστηκε στη Γρανάδα από τους οπαδούς του Φράνκο στις 19 Αυγούστου 1936.

Η περίπτωση του δικαστή Μπαλτάσαρ Γκαρθόν είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και πολύ επίκαιρη. Το λέω γιατί αυτές τις ημέρες συζητάμε τη γνωστή μπαρούφα περί ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης και των δικαστών.

Θα επανέλθω για τον κυρ Μπαλτάσαρ, για να μελαγχολήσουμε όλοι μαζί παρέα, κάνοντας (μοιραία) συγκρίσεις.

18 έδειξαν τα νύχια τους:

Ανώνυμος είπε...

Aνατριχιαστικό αυτό το τελευταίο. Mα δεν κατάλαβα για ποιό λόγο ακριβώς να ανοίξουν οι ομαδικοί τάφοι.
Που θα χρησιμεύσει;
Θα ξαναγραφτεί η ιστορία;

(η ταινία είναι απλά YΠEPOXH, όποιος δεν την έχει δει, ας το κάνει πάραυτα, υπάρχει σε όλα τα DVDάδικα)

(και με υπέροχο soundtrack επίσης)

Ανώνυμος είπε...

Eίναι ανατριχιαστικό το θέμα των τάφων, αλλά όπως ξέρεις η Ιστορία τότε γράφτηκε από τους νικητές. Και χιλιάδες ηττημένοι χώθηκαν σε τρύπες και λαγούμια χωρίς ποτέ κανείς να μάθει το παραμικρό. Σήμερα, πολλοί θα έχουν την ευκαιρία με τη χρήση του DNΑ και ιστορικών μαρτυριών να αναζητήσουν δικούς τους ανθρώπους. Απλά να μάθουν πώς πέθαναν οι παππούδες, οι γιαγιάδες και οι αδελφοί τους. Κάτι είναι και αυτό.

Ανώνυμος είπε...

Μου το έκοψες στο καλύτερο! Μην ξεχάσεις να γράψεις για τον Μπαλτάσαρ!
Ένας λόγος που γουστάρω τον Θαπατέρο, είναι αυτός. Τολμάει να θίξει πράγματα που παλαιότερα δεν αναφερόντουσαν καν. Άντε να δούμε κανένα τέτοιο και στα μέρη μας.
Ο Λαβύρινθος του Πάνα υπέροχη ταινία, έμαθα επιτέλους πως λέγεται σωστά η Γκερνίκα.

Ανώνυμος είπε...

Να ανοίξουν τους ομαδικούς τάφους να βρουν τι τώρα; Για να βρεθούν οι συγγενείς; Του Λόρκα; Αλήθεια ε;
Πολύ ομορφη η φωτό..

Ανώνυμος είπε...

Πολυ ενδιαφερον το θεμα που εθιξες! Απο εδω βεβαια που βρισκομαι βεβαια τα πραγματα δεν φαινονται ακομα τοσο ξεκαθαρα. Οπως λες οι αντιδρασεις ειναι ακομα πολλες και κατι που θα επρεπε να εχει γινει χρονια πριν, τωρα επιτελους συζητιεται... Καποιοι ομαδικοι ταφοι εχουν ανοιχτει ηδη σε διαφορες περιοχες, απο οργανωσεις και ομαδες συγγενων, αλλα χωρις καμια ευθυνη των αρχων (σε μερικα χωρια μαλιστα ο δημαρχος ανηκει στην ιδια οικογενεια φασιστων που τοτε σκοτωναν και πετουσαν τους ανθρωπους στα χαντακια..) Ειναι φρικτο το ολο θεμα γενικα και μεγαλη εκπληξη που η τοσο "προχωρημενη" Ισπανια παραμενει τοσο πισω σε ολη αυτη την κατασταση! Αλλα βηματα γινονται κι ετσι συνεχιζουμε να ελπιζουμε... Τους χαιρετισμους μου!

Ανώνυμος είπε...

η ισπανία είναι μια χώρα μαζί με την νότιο ιταλία που είναι πολύ κοντά σε μας σαν νοοτροπία από τις χώρες της ευρωπαϊκής ένωσης. σε πολλά θέματα είναι πολύ πιο προχωρημένη παρά τον βαθύ καθολικισμό της από την δήθεν ελεύθερη ορθόδοξη ελλάδα. για να μην πω ότι αποτελεί και ρεαλιστικό πρότυπο για εμάς σε θέματα κοινωνικά και οικονομικά. αγαπάμε ισπανία μούτσο! τη χώρα που έβγαλε λόρκα, πικάσο, νταλί δεν θα μπορούσα να μην την εκτιμώ!

Ανώνυμος είπε...

Ειλικρινά δεν ήξερα ότι ο Λόρκα είναι ακόμα σε ομαδικό τάφο. Είναι αντριχιαστικό να σκέφτεσαι πίσω την ιστορία. Ειδικά όταν το παρόν δεν είναι και τόσο έτοιμο να την χωνέψει. Δεν διαφέρουμε και τόσο πολύ στην Ελλάδα. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ακόμα ο Εμφύλιος είναι λίγο θέμα taboo!!

Η ταινία είναι όντως πανέμορφη και εξαιρετικά ποιητική!!

Ανώνυμος είπε...

Η όλη ιστορία ξεκίνησε και βγήκε στη δημοσιότητα πέρα από την Ισπανία όταν συμφώνησαν οι συγγενείς του Λόρκα να ανοίξουν τον ομαδικό τάφο που πιστεύεται ότι τον έθαψαν οι καθεστωτικοί του Φράνκο. Αυτό που συμβαίνει στην Ισπανία με την κυβέρνηση Θαπατέρο πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους λαούς που υπέφεραν ανάλογα από δικτατορικά καθεστώτα. Τα στοιχεία είναι πέραν κάθε φαντασίας ανατριχιαστικά. Υπάρχουν πόλεις στην Ισπανία που θρηνούν 30000 νεκρούς. Η κάθε μια από αυτές. Οι άνθρωποι αυτοί δεν δικάστηκαν καν για ότι τους κατηγόρησαν απλά εκτελέστηκαν και δρομολογήθηκε η οριστική εξαφάνιση τους γιατί θεωρήθηκαν αντιφρονούντες. Πολλοί από αυτούς άμαχοι γυναίκες παιδιά.
Παραθέτω αυτό το linkαπό ένα σχετικό δημοσίευμα.

Apos μπράβο που έθιξες αυτό το θέμα! Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε!
Να σαι καλά φίλε.

Ανώνυμος είπε...

Αχαλίνωτε, το έκοψα στο καλύτερο για να μην μπλέξω δύο θέματα τόσο σημαντικά. Το ΣΚ θα γίνει και το άλλο, το έχω καιρό στο μυαλό μου. Χρόνια ολόκληρα.
che, brujita, cuanto tiempo sin verte nena. Έχεις δίκιο ότι είναι δύσκολο ακόμα το ζήτημα, για αυτό λέω (βάσει όσων μαθαίνω και συζητάω με φίλους) ότι τα βήματα είναι προσεκτικά. Το θέμα είναι ότι υπάρχει η βούληση.
tovenito, να αγαπάς Ισπανία. Έβγαλε και τη Rossy de Palma, μην το ξεχνάς ε; χε χε. Βέβαια το βόρειο τμήμα της δεν έχει καμία σχέση με τη Μεσόγειο, αλλά σε πολλά πράγματι μοιάζουμε.
Και εσύ να' σαι καλά John B. Είναι όντως αναριχιαστικό από πολλές πτυχές.
VK, ταμπού είναι και στην Ισπανία πολλά πράγματα ακόμα, αλλά υπάρχει διάθεση να τα δουν με ψυχραιμία. Εδώ έχουν αρχίσει και συζητούν το θέμα της Eπανακατάκτησης (Reconquista)
Ηφαιστίωνα, η φωτό είναι από την Γκερνίκα, ελληνιστί Γκουέρνικα.

Ανώνυμος είπε...

Mία σκληρή χούντα που επιβλήθηκε με εμφύλιο πόλεμο και διήρκεσε 36 χρόνια κάνει την δική μας επταετία με τους καραγκιοζοειδείς Παττακοπαπαδόπουλους να μοιάζει παιδική χαρά.

Τα τραύματα είναι πολύ βαθιά, ιδιαίτερα για όσους προσπάθησαν ενεργά αντισταθούν και θεωρώ ότι έστω και καθυστερημένα κάποια αποκατάσταση είναι αναγκαία.

Ανώνυμος είπε...

Πόσο μ' αρέσει που είσαι εσύ η καθημερινή μου ενημέρωση! Πάλι κάτι έμαθα!
Φοβερά όλα αυτά για τους τάφους..είχα την εντύπωση οτι ο Λόρκα ήταν σε περίοπτη θέση..έκανα λάθος, περιμένω τη συνέχεια!
Καλημέρα σουρικάτε!

Ανώνυμος είπε...

Τα οξύμωρα της ισπανικής κοινωνίας τα έζησα κι εγώ για λίγο όταν βρέθηκα για μαθήματα γλώσσας στη χώρα. Ειδικότερα με είχε εντυπωσιάσει το γεγονός ότι σε πολλές πόρτες διαμερισμάτων είχαν κολλήσει μικρά μπρούτζινα πορτραίτα του Ιησού, ενώ την ίδια στιγμή στα πάρκα ο κόσμος κάπνιζε ανενόχλητος μαύρο.
Με τη σειρά μου θα σύστηνα ένα συγκλονιστικό βιβλίο για την εποχή του εμφυλίου το "Σύντομο καλοκαίρι της Αναρχίας".

Ανώνυμος είπε...

Sabes, Apos, leo tu blog aunque no dejo comentarios. Me divierto mucho con tus quejas, pero este temo no es divertido. Στην πολη που μενω τωρα (βρισκεται στην Αραγον) επισης ειχαν γινει βομβαρδισμοι απο ιταλους φασιστες σε βοηθεια του Φρανκο για να καταλαβει το μετωπο της Αραγον. Εκτος απο τους βομβαρδισμους βεβαια εχουν βρεθει κι εδω γυρω ομαδικοι ταφοι. Καποια στιγμη θελω κι εγω να γραψω γι' αυτο, ειναι πολυ μεγαλο θεμα! Un saludo, che!

Ανώνυμος είπε...

Che, brujita, gracias por todo. Claro, este tema no es poca cosa, por eso me interesaria q vos pusieras algunas ideas. Ademas, vos vivis en Espana asi q te enteras mejor, no?
Pastaflora, καλώς όρισες και πάλι! Συμφωνώ μαζί σου για τα οξύμωρα της ισπανικής κοινωνίας που δεν είναι μία κοινωνία, αλλά πολλές πολλές πολλές πολλές.
Μανιταράκι, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Με τέτοια ενημέρωση που παρέχω, όλο και ένα έξτρα πιροσκί κερδίζω...
polse, συμφωνούμε απόλυτα. Το καραγκιοζιλίκι τσι ελληνικής χούντας λέει πολλά και για τσι ελληνική κοινωνία γενικότερα...

Ανώνυμος είπε...

Apos να σε ρωτήσω κάτι? γιατί δεν συγκεντρώνεις όλο αυτό το υλικό ώστε να γράψεις για την Ελλάδα μέσα από τον καθέφτη της Αργεντινής (?)(ναι τοπρόσεξα ότι μιλάς για την Ισπανία αλλά νομίζω ότι η καρδιά είναι αλλού). Η αλήθεια είναι ότι οι λαοι φαίνεται να ζουν βίους παράλληλους. Η σύγκριση λοιπόν θα έκανε πιο προσιτή στους Έλληνες τη μεγάλη σου αγάπη. Μήπως πρέπει να το σκεφτείς? μου φαίνεται κρίμα τόση γνώση να πάει χαμένη και να μην την περάσεις σε άλλους. κι επιπλέον η σύγκριση θα είχε πολλά να μας διδάξει.

Ανώνυμος είπε...

Επιασες... ένα αγαπημένο μου θέμα...
Την Ισπανία...
Ο τρόπος που το έπιασες.. δείχνει ότι το κατέχεις καλά... απλά.. να διευκρινήσω ορισμένα πράγματα.. που μάλλον δεν είναι κατανοητά σε όποιους δεν έχουν ζήσει εκει...
1)Ο καθολικισμός στην Ισπανία αντιμετωπίζεται όπως εδώ ως μέρος της κουλτούρας της... απλά εκεί.. δεν βρέθηκαν παπάριδες κουλτουριάριδες να τον διανθίσουν οπως εδώ (Ζουράρις, Σαββόπουλος κτλ)
Εκεί η διανόηση.. τον εμπέδωσε... τον έφτυσε και τον σατύρισε.. αλλά αναγνώρισε τον ρόλλο του στην εθνική ταυτότητα...
2)Οι αριστεροαναρχικοί εκεί.. ουδεμία σχέση έχουν με τους δικούς μας αριστερούς ή αναρχικούς... Είναι άνθρωποι που τις ιδέες.. τις έκαναν τρόπο ζωής ως σήμερα...
Απόλυτη κουλτούρα... γήινη συμπεριφορά... κοινοκτημοσύνη...
δικαιοσύνη...
3)Ξεκάθαρη εθνική ταυτότητα.. και υπερηφάνεια...
και τέλος...το πιο χαρακτηριστικό όλων των Ισπανών... είναι η αλληλεγγύη...
Εγώ ως Ελληνίδα εκεί.. τους είχα όλους φίλους μου...
Τους αριστερούς.. γιατί είχαν όλοι διαβάσει αρχαίους έλληνες συγγραφεις... Καβάφη και Καζαντζάκη... και... είχαν δίσκους Χατζιδάκι και Θεοδωράκη... και είχαν ταυτίσει την δικιά μας χούντα με την δική τους...
Τους δεξιούς.. γιατί ειχαμε κοινό την Ρέινα Σοφία... (μέχρι και τον Ηρακλή... την όμαδα ξέρανε...)
Επίσης θα ήθελα να πω... πως η Ισπανία... είναι εντελώς διαφορετική ανάλογα με την περιοχή που βρίσκεσαι...
Οι βάσκοι..(υπέροχοι άνθρωποι) δεν ανήκουν καν.. στην ίδια φυλή με εμάς.. δεν είναι ινδοευρωπαίοι...
Οι ανδαλουσιανοί καμία σχεση δεν έχουν με τους καταλανούς.. και πάει λέγοντας...

Επειδή με έχει πιάσει η ακατάσχετη φλυαρία.. γιατι μιλας για μία αγάπη μου... σταματάω εδω...
περιμένοντας.. την συνέχεια σου...

Ναι... είναι σκέτη πίκρα... να κοιτας τριγύρω σου στην Ελλάδα...
Ειδικά όταν έχεις βιώσει.. τον απόλυτο θαυμασμό ως Ελληνας.. στην Ισπανία...και έχεις θαυμάσει την μεσογειακή δυναμική...

Ανώνυμος είπε...

Το ανατριχιαστικό δεν είναι ότι ο Λόρκα βρίσκετε σε ομαδικό τάφο, αλλά ο τρόπος που επέλεξαν για να τον εκτελέσουν, αλλά φαντάζομαι ότι αυτό το ξέρεις ήδη!
Καλό βράδυ Apo μου!

Ανώνυμος είπε...

wilma, το έχω πολλές φορές σκεφτεί και σχεδόν ξεκινήσει. Σε συνεργασία με την ελληνική κοινότητα της Αργεντινής. Αλλά παραπέμπεται στις καλένδες. Ίσως στα γεράματα, για να συμπληρώσω την κάκιστη σύνταξη.
akanonisti, και εσύ το κατέχεις το θέμα και σε πολλά βλέπω ότι το κατέχεις και καλύτερα από μένα. Αλλωστε εγώ δεν είμαι Ισπανός, απλά ισπανόφωνος. Φυσικά η Ισπανία είναι πάντα η αφετηρία, το σημείο αναφοράς για πολλά.
Δόνια Σοφία, πολλά είναι τα ανατριχιαστικά. Η περίπτωση του φουκαρά του Φεδερίκο ήταν το τυφλό μίσος για κάθε τι το διαφορετικό.