Ζωή μετά (τη ντόπα)

Σενιόρες ι σενιόρας, λα φιέστα τερμινό. Και για να μην σας κουράζω με τα ισπανικά μου, κυρίες και κύριοι, η γιορτή τελείωσε. Γιατί τελείωσε; Γιατί είναι να μην αποφασίσει το κράτος να πάρει μέτρα. Στο θέμα της ντόπας αναφέρομαι και στα μέτρα που ανακοινώθηκαν. Τελικά, γιατί γινόταν όλος ο καβγάς λέτε; Για το διορισμό στο Δημόσιο. Ε, μα έτσι πες μου. Με λίγα λόγια, τζάμπα τα τηλεοπτικά παράθυρα, τζάμπα η Σου Λι και τα email. Tζάμπα πλουτίσαμε και τον ΟΤΕ-Deutsche Telekom, mein general, να παίρνουμε στην Κίνα να βρούμε την άκρη. Ήταν τόσο απλό: κλείνεις την πόρτα του Δημοσίου και πάει η ντόπα, πάνε τα μούσκουλα, πάνε τα μετάλια, πάνε τα χρυσά παιδιά, πάνε οι λόγοι των επισήμων που συνωστίζονταν για ένα photo opportunity, πάνε τα αποκλειστικά στα τιμημένα ελληνικά χωριά, όπου με το που έσκαγε το μετάλιο, έβγαιναν οι καραμπίνες, τα αρνιά και τα τσάμικα.
Σαν λαός του ντιριντάχτα, δεν ξέρω πώς θα το αντέξουμε. Θαυμάζω, όμως, το σθένος και την αποφασιστικότητα των αρμοδίων που δεν υπολόγισαν το πολιτικό κόστος και το μαράζωμα της ελληνικής περιφέρειας και έκλεισαν έτσι απότομα την πόρτα του Δημοσίου στους πρωταθλητάς. Το «γκντουπ» που ακούστηκε, εμένα τουλάχιστον με συγκλόνισε. Όπως επίσης με συγκλόνισε το γεγονός ότι δεν έλαβαν υπόψη τους το γεγονός ότι, Μεγάλη Εβδομάδα, τέτοια μέτρα μοιραία θα δημιουργούσαν συνειρμό περί Τελώνων και Φαρισαίων.

Kαι τώρα, τι θα κάνουμε χωρίς ντόπα; Η ουσία αυτή ήταν μια κάποια λύσις.

(Τις επόμενες ημέρες ενδέχεται να μυρίζουν περίεργα οι σωλήνες της αποχέτευσής σας. Μην ανησυχήσετε. Θα είναι τα χιλιάδες -άχρηστα πλέον- χαπάκια που θα έχουν πεταχτεί εκεί).

Και μια έξτρα ερώτηση-απορία και όποιος θέλει μου την λύνει: Αξιοπρέπεια είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει...