Food for post

Κανονικά εγώ σήμερα έπρεπε να είμαι στη Σέριφο. Δυστυχώς, όμως, ακυρώθηκε, οπότε πίσω στα ίδια. Με άλλο ωράριο εργασίας που σημαίνει ότι δεν ξυπνάω από τα χαράματα (ουφ!). Που σημαίνει ότι άλλαξε τελείως ο κόσμος που αντικρύζω στο δρόμο και στα Μέσα Μεταφοράς. Που σημαίνει ότι η αγοραφοβία επιστρέφει δριμύτερη, καθότι έρχονται περισσότεροι κατά πάνω μου στο δρόμο...
Το μόνο που δεν αλλάζει είναι η παρακάτω σκηνή, γνώριμη ίσως σε πολλούς: Στέκεσαι στην πλατφόρμα του τρένου, στη στάση του λεωφορείου, στο βαγόνι. Στα αφτιά ακουστικά και στο πρόσωπο γυαλιά ηλίου. Από το πλήθος, ένα άτομο -συνήθως μια χοντρή κυρία με απορημένο βλέμμα και χιλιάδες τσάντες στο χέρι- έρχεται κατά πάνω σου. Πλησιάζει, πλησιάζει.... στέκεται: «Μήπως ξέρετε πώς θα πάω στην Παμμακάριστο;»
Aπλά και αφοπλιστικά. Και άλλοι 40 να είναι δίπλα, εσένα θα ρωτήσει. Δεν πτοείται από το μαύρο γυαλί. Σου λέει, και τυφλός να είναι, μπορεί να με βοηθήσει. Δεν κάνω διακρίσεις να με πούνε ρατσίστρια. Ούτε υπολογίζει τα ακουστικά. Σου ξαναλέει, κάποια μόδα θα είναι, εδώ οι άλλοι κυκλοφορούν με το παντελόνι στο γόνατο και τον κώλο έξω.
Δεν πτοείται ποτέ. Την ερώτηση θα την κάνει. Σε σένα. Όχι στους άλλους 40 που κρατάνε ένα GPS στο χέρι...
Μπορείς όμως να μην απαντήσεις; Να μην βοηθήσεις; Εγώ δεν μπορώ.
Μετά γκρινιάζω για λίγα λεπτά (εννοείται!), κατεβάζω τα γυαλιά και τοποθετώ πάλι τα ακουστικά.
Και κάπου εκεί θυμάμαι τις ερωτήσεις που κατά καιρούς μου έχουν κάνει. Και τις απαντήσεις που έχω δώσει μέσα μου. Με λίγα λόγια, food for post.
Ιδού μερικές:
1. Ξέρετε τι ώρα έχει τρένο για το αεροπλάνο; (εξαρτάται την πτήση)
2. Ομόνοια από εδώ πάει; (από παντού πάει, έτσι που κατάντησε)
3. Ξέρετε πόση ώρα κάνει το πλοίο να δέσει; (το είχαμε μάθει στο δημοτικό;)
4. Μήπως πέρασε το 450 που είναι το τρόλεϊ 10; (έμαθες όλο αυτό και σου ξέφυγε η ώρα;)
5. Μήπως έχετε ένα δεύτερο εισιτήριο; (με 20 ευρώ στο χέρι. Α ρε Αλογοσκούφη)
6. Αυτό το εισιτήριο είναι για 90 λεπτά ή ένα δίωρο; (για δυνατούς λύτες)
7. Αυτή η κυλιόμενη δεν κατεβαίνει; (όλα κατεβαίνουν, είπε ο Γαλιλαίος)
8. Από εδώ περνάω απέναντι; (ναι, είναι η σκάλα για τον Αδη)
9. Είμαι από Βέροια και θέλω να πάω Πεντάγωνο (σήμερα δέχονται μόνο Βέροια;)
10. Μήπως ξέρετε τη στάση Βρυσάκι; (όχι, πάρε τη βοήθεια του κοινού)
11. Έχει εδώ κοντά περίπτερο; (μια μπουτίκ φρούτων πήρε το μάτι μου, βοηθάει;)
12. Προς τα πού πάει από εδώ; (φιλοσοφικό. Το ρωτάει και η GPO για το MEGA)
Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλες ανοησίες να σας πω πρωινιάτικα.
Καλό φθινόπωρο σε όλα τα παιδάκια.