Παλληκάρι χωρίς νεράιδα

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

Ένα από τα χειρότερα πράγματα στη ζωή μου είναι τα χριστουγεννιάτικα ψώνια. Πώς να αντέξω -αγοραφοβικός άνθρωπος- τόσο κόσμο με τσάντες να έρχεται κατά πάνω μου…

Σήμερα είχα τρελλή έμπνευση να αγοράσω το δώρο της μανούλας. Φυσικά παραγγελία. Και φυσικά γραμμένο με sms στο κινητό, καθότι ο κόσμος των γυναικείων καλλυντικών μού είναι άγνωστος.

Τα μαγαζιά με γυναικεία καλλυντικά μου προκαλούν εκνευρισμό, αλλεργία και γέλιο. Όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά…

Τέλος πάντων, το είχα πάρει απόφαση. Φτάνω, μπαίνω μέσα και αρχίζω να προχωράω σαν χαμένος. Με κόβει μία ντάνα και έρχεται κατά πάνω μου:

- Να βοηθήσω σε κάτι παλληκάρι; με ρωτάει. Προφανώς εγώ ήμουν το παλληκάρι.

Εκείνη βεβαίως απείχε πολύ από το να είναι η νεράιδα: βάψιμο σε επίπεδο joker στην ταινία Batman, υπερβολικά αρωματισμένη, υπερβολικά χοντρή, υπερβολικά στενό τζην παντελόνι. Ήθελα να ήξερα πού τις διαλέγουν;

- Ήθελα αυτή εδώ την κρέμα, απαντά το παλληκάρι και της δείχνει την οθόνη του κινητού.

- Πανεύκολο μανάρι μου. Έλα μαζί μου. Το παλληκάρι έγινε και μανάρι... Μου δίνει την κρέμα, εγώ την αρπάζω (την κρέμα) λέω ένα «ευχαριστώ πολύ, καλές γιορτές να έχετε» και τρέχω για το Ταμείο. Αυτό το είχα δουλέψει σε παλαιότερη επίσκεψη. Αν δεν φύγεις σφαίρα, η ντάνα σου την πέφτει για να σου πουλήσει το μισό κατάστημα. Όσο πιο βλάκας μοιάζεις –σαν εμένα-, τόσο πιο πολλά θα αγοράσεις. Το είχα μάθει το μάθημά μου…

Πού ήμουν; Στο Ταμείο… Εκεί, λοιπόν, έχεις να αντιμετωπίσεις το δεύτερο κύμα υπαλλήλων μεταμφιεσμένων σε joker από τον Batman. Τουλάχιστον αυτές έχουν περισσότερη δουλειά και λιγότερη διάθεση για μανάρια και παλληκάρια. Μόνο ο γνωστός υποκοριστικός βαθμός: «καρτούλα θα μου δώσετε; Έχουμε ταυτοτητούλα; Θα μου βάλετε και μια υπογραφούλα;».

Αφού έκανα όλα αυτά, πετάω και την αθάνατη ερώτηση: «μπορεί κάποιος να μου το τυλίξει για δώρο;»

-Θα πάτε πίσω από την κολώνα, είναι μια κοπελιά που κάνει δώρα, απαντά ο joker.

Μεταξύ μας, την ήξερα την απάντηση. Σε αυτά τα σατανικά καταστήματα, κάπου σε μια γωνιά σε περιμένει το τύλιγμα. Είναι το σημείο όπου χάνονται πολιτισμοί, βυθίζονται Ατλαντίδες και σβήνουν Ήλιοι.

Δεν έπεσα έξω. Μια δεσποινίς διασταύρωση joker από Batman, joker από τράπουλα και παρακατιανής αδελφής της barbie με περίμενε με το χαμόγελο στα χείλη.

Μπροστά της, κάπου δέκα κόλλες περιτυλίγματος. Πίσω της, χιλιάδες φιογκάκια, ψαλιδάκια, αυτοκολλητάκια, σκατουλάκια. Χιλιάδες όμως. Τόσο χιλιάδες που χρειαζόσουν PhD για να τα χειριστείς και την οξυδέρκεια ενός Τσόρτσιλ για να αποφασίσεις ποιο πάει με ποιο.

Ήξερα ότι εκεί θα περνούσα τη μισή μου μέρα. Η barbie-joker ακούμπησε την κρέμα στο πρώτο χαρτί, την κοίταξε, την ξανακοίταξε και τελικά το έβγαλε. Έβαλε άλλο χαρτι, το κοίταξε, το ξανακοίταξε και για καλή μου τύχη άρχισε να τυλίγει. «Σώθηκα» είπα εγώ. Το παλληκάρι-μανάρι.

Αφού το τύλιξε, γύρισε πίσω να διαλέξει κορδέλλα. Τις κοίταζε όλες σαν κάτι Γιαπωνέζους τουρίστες μια φορά στο Μετρό του Λονδίνου που στέκονταν μπροστά στο χάρτη και προσπαθούσαν επί ώρες να βρουν τη στάση (τρομερή ιστορία, θα σας την πω άλλη φορά).

Που λέτε, έβγαλε μία κορδέλλα, την ακούμπησε με χάρη στο τυλιγμένο πακέτο, το κοίταξε, το ξανακοίταξε, το άφησε.

«Φτου!» είπα εγώ. Το παλληκάρι-μανάρι.

Εκείνη απτόητη, δοκίμασε άλλη κορδέλλα και τελικά -για καλή μου τύχη- πετύχαμε το σωστό συνδυασμό: η τρίτη ταίριαζε. Την έβαλε, την γύρισε, την κόλλησε, πήρε το ψαλίδι και άρχισε με σαδιστική διάθεση να φτιάχνει την γιρλάντα. Χρειάστηκε περίπου τρία λεπτά να στερεώσει τη γιρλάντα. Χωρίς άλλο σχόλιο...

Το παλληκάρι-μανάρι είχε αρχίσει να βγάζει ατμούς. Η barbie-joker χαμογελαστή συνέχισε: έβαλε και αυτοκόλλητο πάνω στο τυλιγμένο και γιρλαντιασμένο δώρο (εδώ δεν υπήρχε ποικιλία, το βρήκαμε με την πρώτη) και μετά όλη αυτή η υπερπαραγωγή κατέληξε σε μια ωραιότατη σακούλα.

Έκανε μια κίνηση να βάλει και στη σακούλα ένα αυτοκόλλητο, αλλά δεν άντεξα άλλο: «αφήστε γιατί θέλω να βάλω και μια κάρτα μέσα, θα την κλείσω αργότερα».

Η barbie-joker απογοητεύτηκε, αλλά στιγμιαία. Μου έδωσε το σακουλάκι και γύρισε στον επόμενο (άτυχο) πελάτη….

Πολύ θα ήθελα να είχα κάτσει σε μια γωνιά να τον κοιτάζω, αλλά δεν είχα άλλο κουράγιο...

Αντε και του χρόνου, μανούλα.

33 έδειξαν τα νύχια τους:

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω ότι είμαι από τις λίγες γυναίκες που μισούν αυτά τα καταστήματα! Μπορώ να ψωνίζω με τις ώρες, ρούχα, παπούτσια, τσάντες... Αλλά όχι καλλυντικά! Με πεθαίνουν οι πωλήτριες, οι μυρωδιές, τα χρώματα! Άρα βρίσκω μεγάλο το κατόρθωμα σου! Μπράβο μανάρι μου!!!
Καλά Χριστούγεννα Apo μου!

Ανώνυμος είπε...

Πόσο σε συμπονώ. Έχω βρεθεί και εγώ στην αντίστοιχη θέση (την δική σου, όχι της joker-barbie) και καταλαβαίνω. Όποιος αγαπάει όμως κάνει θυσίες.
Ελπίζω η μανούλα να εκτιμήσει και αυτήν την παράμετρο του δώρου της... και να μην προσπεράσει το περιτύλιγμα βιαστικά...
Χρόνια Πολλά και καλά Χριστούγεννα.

Ανώνυμος είπε...

Γιατί, ρε παιδί μου, αυτές που θα σε πουν "παλληκάρι" και πολύ περισσότερο "μανάρι" φέρνουν στον Τζόκερ και όχι σε νεράιδα;
Να ένα μεγάλο φιλοσοφοφικό ερώτημα.

Και γιατί υπάρχει τόση χαρά πια στα καταστήματα καλλυντικών και τα γυμναστήρια; Αυτό είναι το δεύτερο.

Εγώ αύριο λέω να βγω για δώρα και κάνω από τώρα ασκήσεις νιρβάνας. Βλέπεις είμαι στα Γιάννενα και μπορεί να πέσω πάνω σε παλιούς συμμαθητές και δεν συμμαζεύεται... (Δεν αντέχω αυτά τα "πού βρίσκεσαι;", τα "τι κάνεις;" και, το χειρότερο, τα "δηλαδή;")

Ανώνυμος είπε...

έτσι μπράβο.
Γιά τη μαννούλα τίποτα δεν είναι αρκετό.
Να περάσεις καλά στις γιορτές,άν γίνεται.
δ

Ανώνυμος είπε...

Μου θυμίζει τρομαχτικά μία σκηνή από μία φοβερή ταινία: Love Actually. Ο Mr Bean στον ρόλο της Barbie - Joker

Ανώνυμος είπε...

νομίζω ότι άξιζε ο κόπος για χάρη της μαμάς! για φαντάσου αντί για τζόκερ από μπάτμαν, να μοιάζανε με τον πιγκουίνο... Θα το ήθελες? όχι, σε ρωτάω, θα το ήθελες??

Ανώνυμος είπε...

Μπραβο σου παντως! Ε, για τη μανουλα βεβαια! Αντε και Καλα Χριστουγεννα! :)

Ανώνυμος είπε...

Είσαι φαλοκράτης, γουρούνι και παλιομισογύνης apos!!

Άκους εκεί να αποκαλείς τζόκερ και μπάρμπι τις πανέξυπνες και πανέμορφες εκπροσώπους της κοσμετικής (sic) βιομηχανίας! Είχατε και στο χωριό σου χόντος (SIC!) που είχατε πήξει στο όσπριο (άσχετο, αλλά μου άρεσε η ταινία)!!!

Άντε και καλές γιορτές!

Ανώνυμος είπε...

Τζόκερ;;; χεχεχε πλάκα είχε! Εγώ πάλι χαζεύω σε αυτά τα μαγαζιά...
Καλέ γιορτές!!! Μπράβο και στη μανούλα που έχει τέτοιο γιο-παληκάρι-μανάρι!

Ανώνυμος είπε...

Mε συγχωρείτε νεαρέ...
Μήπως μπορείτε να μου πάρετε στο τηλέφωνο της μαμά μου; Να της πω ότι πήρα το Lower...

(τι σημαίνει δεν έχει σχέση με το ποστ αυτό το σχόλιο;)

Ανώνυμος είπε...

1. Η joker-batman δεν είχε GLITTER να λούσει το όμορφα διακοσμημένο κουτάκι;
2. Μα καλά... όλες άσχημες ήταν εκεί; Εγώ όποτε πάω σε γυναικείο μαγαζί (για δώρο) μου έρχεται ένας μικρός οργασμός...
3. Ευτυχώς είμαι ντιπ άφραγκος αυτές τις μέρες και δεν παίρνω δώρο σε κανέναν!!!

Ανώνυμος είπε...

Σε βρίσκω πολύ σωστό για την Μανούλα αξίζει να μας ταλαιπωρήσουν αυτές οι καρακάξες.Τώρα που μιλάμε για δώρα και για κάρτες... Αυτό το έθιμο να μπλοκάρουμε τις ταχυδρομικές υπηρεσίες ανά το παγκόσμιο στέλνοντας τόνους και τόνους χριστουγεννιάτικες κάρτες στους φίλους και γνωστούς μας κάθε Χριστούγεννα, από που μας ήρθε;
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΕ!

Ανώνυμος είπε...

Ωραίααα, δώρο για τη μανούλα πήραμε!
Για τον μπαμπά?
Για την αδερφή?
Για τα ανήψια?
Για την αναδεξιμιά?
Για τη WILMA?
(Που ξέρεις άμα σε ζαλίσω μπορεί να μπερδευτείς και να με βάλεις μέσα στον κατάλογο).
Άντε Χρόνια ΠΟλλά!

Ανώνυμος είπε...

Φίλε apos για αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν οι φίλες, αδερφές, ξαδέρφες, ότι υπάρχει.

Τις στέλνεις και αγοράζουν τα δώρα και τους αρέσει κιόλας να τριγυρνάνε σε τέτοια μαγαζιά.

So, check it την επόμενη φορά.

:)

Ανώνυμος είπε...

Χαλάλι η ταλαιπωρία.Για σένα,για τις γυναίκες είναι απόλαυση.Προσωπικά, μου τη σπάνε κι εμένα όλες αυτές οι σοβαντισμένες με υφάκι και διάθεση να σου πασάρουν ότι χρειάζεσαι αλλά δεν το ξέρεις.Πάλι καλά που πήγες για ένα συγκεκριμένο και ξεμπέρδεψες γρήγορα

Ανώνυμος είπε...

Έχεις και τα τυχερά σου σε τέτοια μαγαζιά!
Είχα μια συνάδελφο τύπου "joker -τι θέλει το μανάρι-καρτούλα αλλαγής -αποδειξούλα" τρομερή περίπτωση!!! Να 'ξερες τι κόσμο είχαμε στο τμήμα μας γι' αυτήν! Όλοι οι κουλτουριάρηδες σ' εκείνη περιμέναν να πληρώσουν :))).
Άντε και του χρόνου!!!

Ανώνυμος είπε...

Hola chicomanaro!
Perigrafeis mia imera sta Hondos :-) Toxw zisei ki egw, kai para polloi akoma nomizw, alla mallon den ptoeite kaneis afou einai pixtra kathe mera, kai eidika twra stis giortes. Re sy eprepe na vgaleis mia photo ton joker me to kinito, diakritika:-)
Sou eyxomai kales giortes me geysi sokolatas kai arwma fraoulas:-)

Ανώνυμος είπε...

Το τρίο "Τούλα, Τούλα, Φούλα" μας έχει ξεπουπουλιάσει!!!!!

Χρονιά πολλά & καλά και ότι επιθυμείς μαναροπαλίκαρο (:-P) εεεε... εννοώ apos!

Ανώνυμος είπε...

Πήρες κρεμούλα για τη μανούλα??? Μα τι παιδί είσαι εσυ? Μάλαμα! Μόνο που εχε υπόψην ότι κρεμούλες παίρνουμε μόνο στη μαμά και μόνο εφόσον μας το έχει ζητήσει!! :)

Ανώνυμος είπε...

¡No te quejes de las vendedoras griegas, che! Las españolas son peores...
Nada, tan sólo una excusa para desearte Feliz Navidad.
;)

Ανώνυμος είπε...

Che, la espanolas decis vos? las argentas, las conoces? ja ja
Bueno, Felices Fiestas a vos. Y sin excusas.
Οne happy dot: μας τη ζήτησε, μανίτσα μου! Τα έχει ξεπεράσει αυτά..
Τak polse. Καλά το είπα; Το μαναροπαλίκαρο, πώς το λέτε εκεί στις Σουηδίες;
Bugάκο, gracias για τις ευχές. Καλύτερες δεν θα μπορούσαν να είναι... Ό,τι επιθυμείς ολόψυχα σου εύχομαι και μην ξεχνάς τα σεμινάρια!
Βρε Μανιταράκι, αυτοί οι κουλτουριάρηδες, άμα δουν joker και μπουφέ, τα ξεχνάνε όλα...
vany+matrix, έχω εκπαιδευτεί σε αυτά τα μαγαζιά. Σε όλα τα μαγαζιά τελικά...
wilma, πρέπει να με ζαλίσεις για να σου πάρω δώρο;
tanto, δεν ξέρω από πού ήρθε το έθιμο. Όχι από το Νότιο Ημισφαίριο πάντως, αφού εκεί τα χριστούγεννα ο κόσμος είναι χαλαρά στις παραλίες (το σκέφτομαι και μελαγχολώ). Καλά να περάσεις.
Α ρε Γιατρέ, καιρός που βρήκες να είσαι άφραγκος.. Τα καλύτερα χάνεις.
Ανορθόδοξε φίλε μου, Καλές Γιορτές σου εύχομαι (είδες προσέχω την ευχή...)
Ηφαιστίωνα, σίγουρα εκεί που είσαι καταλαβαίνεις Χριστούγεννα...

Ανώνυμος είπε...

σε συμπονώ δε λέω...αλλα εγώ ήμουν 1 ώρα στο πάρκινγκ του γαμω-Mall χθές και δεν σου περιγρ΄΄αφω καν τι γινόταν στα ταμεία...
και ακόμα δεν εχω αρχίσει με τα δώρα...

Ανώνυμος είπε...

uncle, αν θα ήθελα να μοιάζουν με πιγκουίνο; Θα της ξεμάλλιαζα!
Δόνια Σοφία, θα σε παίρνω μαζί στα μαγαζιά τότε! Καλά να περάσεις, που όλο ταξιδεύεις...
Φώτη, κουράγιο. Το χειρότερο με αυτούς που συναντάς σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η ατάκα: «χαθήκαμε ρε φίλε!». Πόσο τη σιχαίνομαι...
Jimmy, Καλές Γιορτές. Ελάχιστη αυτή η θυσία ειλικρινά.
demetrat, καλές γιορτές και σε σένα. Όσο γίνεται. Καλά το είπες.
brujita, a ti te ha tocau el gordo?
Cyberella, Καλές Γιορτές. Εγραψες ιστορία με το Αφιέρωμα (ξέρεις εσύ...)
spy, ποιος είπε ότι δεν έχει σχέση με το post. Έχει. (και προσοχή γιατί κατεβαίνει η ΦΙΛΗ ΣΟΥ)

Ανώνυμος είπε...

naf, ΣΕ συμπονώ. ΤΟΝ συμπονώ...

Ανώνυμος είπε...

Ennoeite den ksexnaw ta seminaria! Set the time and place, dineis kai xarti parakolouthisis meta?:-)

Ανώνυμος είπε...

οι αφηγήσεις σου είναι άψογες, γνωστό αυτό!

και του χρόνου με πιο πολλά δώρα!!

Ανώνυμος είπε...

και του χρονου με αγαπη...

Ανώνυμος είπε...

bugάκο, δίνω χαρτί παρακολούθησης από την Κλινική Σινούρη.
geokalp, να ΄σαι καλά και εσύ. Ας είναι καλά η ζωή που μας δίνει υλικό να γράφουμε.
exofthalmi, την ευλογία σας για τις γιορτές. Πόσο πάει;

Ανώνυμος είπε...

Παλληκάρι-μανάρι, καλή αυριανή!

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ george. Και σε σένα καλή αυριανή και μεθαυριανή!

Ανώνυμος είπε...

Hello! Πάντως εγώ τις θαυμάζω αυτές τις κοπέλες που κάνουν το αμπαλάζ! Έχουν μια ευκολία και μια χάρη στον τρόπο που κόβουν χαρτιά , τυλίγουν συσκευασίες και φτιαχνουν φιόγκους που δε χορταίνω να τις παρατηρώ!!!

Ανώνυμος είπε...

Εγώ πάντως θέλω να ακούσω την ιστορία με τους γιαπωνέζους τουρίστες :-p

Ανώνυμος είπε...

Επικίνδυνες αποστολές στα Hondos Center. Been there done that