Πριν γίνω γραφικός

Επειδή κοντεύω να γίνω γραφικός με το ταξίδι στην Αργεντινή, που στην τελική είναι και δεύτερη πατρίδα οπότε σιγά το πράγμα, φτιάχνω δύο μικρές λίστες, κάτι σαν απολογισμός:

Τα δέκα πράγματα που μου άρεσαν περισσότερο:

• Tο Lago Argentino με τους παγετώνες
• H Bahia Onelli με τους μίνι παγετώνες
• Η αίσθηση να βρίσκεσαι στο τέλος του κόσμου
• Oι οδηγοί ταξί στο Buenos Aires. Δεν σου ανοίγουν την πόρτα, αν δεν πάρεις πίσω ακριβώς τα ρέστα.
• Oι δρόμοι του Buenos. Ούτε μία λακκούβα.
• Η La Plata. Τόσο πράσινο...
• Ότι έφαγα και πάλι empanadas
• Που έγινε πρόεδρος η Cristina.
• Ότι πέρασα χρόνο με τη θεία
• Που έχω ήδη σχέδια για το επόμενο ταξίδι

Τα έξι πράγματα που δεν μου άρεσαν/στεναχώρησαν:

• Τα πεζοδρόμια του Buenos: σε άθλια κατάσταση
• Η φτώχεια βγαίνει παγανιά το βράδι: Cartoneros λέγονται και μαζεύουν ό,τι βρουν από τα σκουπίδια. Και κανείς δεν δίνει σημασία.
• Που κλειδώνουν (ακόμα) όλες τις πόρτες στις εισόδους των σπιτιών
• Που υιοθετούν όλο και περισσότερες αγγλικές λέξεις όταν μιλάνε
• Τηλεόραση χάλι μαύρο. Το ριάλιτι-σκουπίδι πάει σύννεφο
• Που ΕΣΥ δεν ήσουν μαζί

Με δύο λόγια: Χάρηκα που έκανα πραγματικότητα ένα (ακόμα) όνειρο. Να φτάσω στη Γη του Πυρός. Όσοι έχουν βρεθεί στη θέση μου -και ας μην ήταν απαραίτητα ταξίδι το όνειρο- νομίζω ότι μπορούν να με νιώσουν. Και να με καταλάβουν.